aedificatio
Ἴσος ἴσθι πᾶσι, κἂν ὑπερέχῃς τῷ βίῳ → Quamvis superior sorte, da te aequum omnibus → Sei allen gleich, auch wenn du reicher bist
Latin > English (Lewis & Short)
aedĭfĭcātĭo: ōnis, f. aedifico.
I Abstr., the act of building, a building or constructing.
(a) Absol.: si ad horum luxuriam dirigas aedificationem, Varr. R. R. 1, 13: immensa et intolerabilis, Cic. Pis. 21; so id. Q. Fr. 2, 2; Vulg. 2 Para. 16, 6.—
(b) With gen.: urbium, Vulg. Judith, 5, 10.—
II Concr., a building, a structure, edifice, Cato ap. Gell. 13, 23: domum tuam et aedificationem omnem perspexi, Cic. Fam. 5, 6: aedificationes templi, Vulg. Matt. 24, 1.—
III Fig., building up, instructing, edification.
(a) Absol.: loquitur ad aedificationem, Vulg. 1 Cor. 14, 3; 14, 26.—
(b) With gen.: ad aedificationem Ecclesiae, Vulg. 1 Cor. 14, 12; ib. Eph. 4, 12.
Latin > French (Gaffiot 2016)
ædĭfĭcātĭō,¹³ ōnis, f.,
1 action de bâtir, construction : ædificationis tuæ consilium Cic. Fam. 13, 1, 3, ton projet de bâtir ; votum patris Capitolii ædificatione persolvit Cic. Rep. 2, 44, il acquitta le vœu de son père en bâtissant le Capitole
2 construction, édifice : Cato d. Gell. 13, 24, 1 ; Cic. Fam. 5, 6, 3 ; Verr. 2, 4, 117.
