aedificatio
Latin > English
aedificatio aedificationis N F :: edification, explanation; building up (argument)
aedificatio aedificatio aedificationis N F :: house; building, edifice, group of buildings, built-up area; act of building
Latin > English (Lewis & Short)
aedĭfĭcātĭo: ōnis, f. aedifico.
I Abstr., the act of building, a building or constructing.
(a) Absol.: si ad horum luxuriam dirigas aedificationem, Varr. R. R. 1, 13: immensa et intolerabilis, Cic. Pis. 21; so id. Q. Fr. 2, 2; Vulg. 2 Para. 16, 6.—
(b) With gen.: urbium, Vulg. Judith, 5, 10.—
II Concr., a building, a structure, edifice, Cato ap. Gell. 13, 23: domum tuam et aedificationem omnem perspexi, Cic. Fam. 5, 6: aedificationes templi, Vulg. Matt. 24, 1.—
III Fig., building up, instructing, edification.
(a) Absol.: loquitur ad aedificationem, Vulg. 1 Cor. 14, 3; 14, 26.—
(b) With gen.: ad aedificationem Ecclesiae, Vulg. 1 Cor. 14, 12; ib. Eph. 4, 12.
Latin > French (Gaffiot 2016)
ædĭfĭcātĭō,¹³ ōnis, f.,
1 action de bâtir, construction : ædificationis tuæ consilium Cic. Fam. 13, 1, 3, ton projet de bâtir ; votum patris Capitolii ædificatione persolvit Cic. Rep. 2, 44, il acquitta le vœu de son père en bâtissant le Capitole
2 construction, édifice : Cato d. Gell. 13, 24, 1 ; Cic. Fam. 5, 6, 3 ; Verr. 2, 4, 117.
Latin > German (Georges)
aedificātio, ōnis, f. (aedifico), der Bau, I) in abstr. = das Bauen, consilium aedificationis, Cic.: aedificationem deponere oder abicere, den Bau (Bauplan) aufgeben, Cic.: non placet profecto mihi illaec aedificatio (scherzh.), Plaut. mil. 210. – II) in concr., meton. = der Bau in seiner Entstehung u. Vollendung, a) übh., die Bauanlage, Baueinrichtung, domus tua et aedificatio omnis, Cic.: aedificatio aspectusque urbis, Cic.: Plur. = Bauten, privatae, Tac.: diem aedificationibus, noctem conviviis trahere, Tac. – b) das einzelne Gebäude, Cato or. inc. fr. 10: e ligno, Gell. 15, 1, 4: non potest impositae aedificationis onera sustinere, Ambros. de off. 2, 2, 7.
