nacca
From LSJ
τὸ πνεῦμά ἐστι τὸ ζωοποιοῦν, ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν → it is the spirit that quickeneth; the flesh profiteth nothing (1 John 6:63)
Latin > English (Lewis & Short)
nacca: (nacta, natta), ae, m., = νάκτης (pure Lat. fullo),
I a fuller: naccae appellantur vulgo fullones, ut ait Curiatius, quod nauci non sint, i. e. nullius pretii. Idem sentit et Cincius. Quidam aiunt, quod omnia fere opera ex lanā nacae dicantur a Graecis, Paul. ex Fest. p. 166 Müll.; App. M. 9, p. 227, 22.
Latin > French (Gaffiot 2016)
nacca, nacta, ou natta, æ, m. (*νάκτης), foulon : P. Fest. 166 ; Apul. M. 9, 22.
