ὃν οἱ θεοὶ φιλοῦσιν ἀποθνήσκει νέος → he whom the gods love dies young, only the good die young
Ἀθηναγόρας, -ου, ὁ.
Ăthēnăgŏrās,¹⁶ æ, m. (Ἀθηναγόρας), nom d’h.: Curt. 4, 5, 18 ; Liv. 31, 40, 8 ; Varro R. 1, 1, 9.
