digitabulum

Εὐδαίμονες οἷσι κακῶν ἄγευστος αἰών → Blessed are those whose lives have no taste of suffering

Sophocles, Antigone, 583

Latin > English (Lewis & Short)

dĭgĭtābŭlum: i, n. digitus,
I a glove worn in gathering olives: melior ea quae digitis nudis legitur quam illa quae cum digitabulis, Varr. R. R. 1, 55, 1 (al. digitalibus); cf. δακτυλήθρα, digitabulum, Gloss. Philox. p. 73, 17.

dĭgĭtābŭlum, ī, n. (digitus), doigtier, ce qui couvre les doigts, gants : Varro *R. 1, 55, 1.

digitābulum, ī, n. (digitus) = δακτυλήθρα (Gloss.), der Fingerhandschuh, Varro r. r. 1, 55, 1 cod. P (Schneider digitalibus). Vgl. digitale unter digitalis.