ἀδιαλείπτως

κενὰ σκιαγραφήματα τῆς διανοίας → figments of the imagination

French (Bailly abrégé)

adv.
sans arrêt, sans discontinuer, sans cesse, continuellement.
Étymologie: ἀδιάλειπτος.

- † ἀδιαλείπτως (v. supr.), adv., [in LXX: I Mac 12:11, II Mac 4, III Mac 6:33 * ;]
  unremittingly, incessantly: Ro 1:9, I Th 1:3 2:13 5:17. †