άθορος

ὣς ὁ μὲν ἔνθ' ἀπόλωλεν, ἐπεὶ πίεν ἁλμυρὸν ὕδωρ → so there he perished, when he had drunk the salt water

Greek Monolingual

ἄθορος, -ον (Α)
(για αρσενικά ζώα) αυτό που δεν έχει βατέψει θηλυκό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερητ. + θορεῖν, απαρ. β' αορ. του ρ. θρώσκω (= πηδώ].