ανόρεκτος

From LSJ

Βίος κέκληται δ' ὡς βίᾳ πορίζεται → Vi quia paratur vita, vita dicitur → Weil's auf gewaltsamem Streben beruht, heißt's Lebensgut

Menander, Monostichoi, 66

Greek Monolingual

κ. ανόρεχτος, -η, -ο (Α ἀνόρεκτος, -ον)
1. αυτός που δεν έχει όρεξη για φαγητό
2. απρόθυμος, κακόκεφος, κακοδιάθετος
νεοελλ.
(Σημειολ.) αυτός που πάσχει από ανορεξία
αρχ.
(με παθ. σημ.) ανεπιθύμητος.