δέα

From LSJ

Τὸν εὖ ποιοῦνθ' (εὐποροῦνθ') ἕκαστος ἡδέως ὁρᾷ → Den, der ihm wohltut, freut ein jeder sich zu sehn

Menander, Monostichoi, 501

Spanish (DGE)


1 tirreno diosa Hsch.
2 como etim. de ἔνδεια necesidad, Et.Gud.