Γελᾷ δ' ὁ μῶρος, κἄν τι μὴ γελοῖον ᾖ → Mens stulta ridet, quando ridendum est nihil → Es lacht der Tor, auch wenn es nichts zu lachen gibt
(Μ δακρυώνω)Ι. δακρύζωII. (μτχ. παρακμ.). δακρυωμένος, -η, -ον (Μ)δακρυσμένος.