εξοικώ

From LSJ

Οὔτοι ποθ' οὑχθρός, οὐδ' ὅταν θάνῃ, φίλος → One's enemy does not become one's friend when they die

Sophocles, Antigone, 522

Greek Monolingual

(Α ἐξοικῶ, -έω) έξοικος
νεοελλ.
(για χώρα) ερημώνομαι
αρχ.
1. μεταναστεύω
2. παθ. κατοικούμαι σε όλη μου την έκταση.