εσθέω
From LSJ
αἰὲν ἀριστεύειν καὶ ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων → always strive for excellence and prevail over others (Iliad 6.208, 11.784)
ἐσθέω (Α)
ντύνω («ἐσθῆτα ἐσθημένος», Ηρόδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < έσθος. Το ρ. απαντά μόνο στους παρακμ., υπερσ. και, κυρίως, στη μτχ. ησθημένος ή εσθημένος].