εφολκός

Κακὸν φυτὸν πέφυκεν ἐν βίῳ γυνή, καὶ κτώμεθ' αὐτὰς ὡς ἀναγκαῖον κακόν → In vita occrevit nobis ut gramen mulier, malumque hoc opus est servemus domi → Ein schlimm Gewächs erwuchs im Leben uns die Frau, und wir besitzen sie als unumgänglich Leid

Menander, Monostichoi, 304-305

Greek Monolingual

ἐφολκός, -όν (ΑΜ)
το ουδ. ως ουσ. τὸ ἐφολκόν
το δόλωμα, αυτό που δελεάζει, που παρασύρει
αρχ.