Φιλεῖ δ' ἑαυτοῦ πλεῖον οὐδεὶς οὐδένα → Haud ullus alii quam sibi est amicior → Es liebt ja keiner einen andern mehr als sich
ἰατρόμαντις, -άντεως ὁ (Α)(για τον Απόλλωνα και τον Ασκληπιό) γιατρός και μάντης συγχρόνως.