καλλιεργητής
From LSJ
ἐς δὲ τὰ ἔσχατα νουσήματα αἱ ἔσχαται θεραπεῖαι ἐς ἀκριβείην, κράτισται → for extreme diseases, extreme methods of cure, as to restriction, are most suitable (Corpus Hippocraticum, Aphorisms 1.6.2)
Greek Monolingual
ο, θηλ. καλλιεργήτρια
1. αυτός που καλλιεργεί κάτι, αυτός που ασχολείται συστηματικά με κάτι
2. εκείνος που ασχολείται συστηματικά με την καλλιέργεια ορισμένων προϊόντων («καλλιεργητής οπωροκηπευτικών»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < καλλιεργῶ. Η λ. μαρτυρείται από το 1856 σε βασιλικό διάταγμα].
