καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
κεράτειος: -ον, ὁ ἐκ κεράτων συνηρμοσμένος, ὁ ἐν Δήλῳ κεράτειος βωμὸς Ἀνώνυμ.· ― ὁ Πλούτ. ἐν Ἠθ. 983Ε καλεῖ αὐτὸν κεράτινον.
κεράτειος, -ον (Α) κέρας
(για τον βωμό του Απόλλωνος στη Δήλο) κατασκευασμένος από κέρατα.