Θεὸν προτίμα, δεύτερον δὲ τοὺς γονεῖς → Post deum habeas parentes proximo loco → Vor allem ehre Gott, die Eltern gleich nach ihm
μνώτης και μνωΐτης και μνοΐτης, ὁ (Α) μνώαδούλος στην Κρήτη ο οποίος προηγουμένως ήταν ευγενής.