ξενολάτρης

Greek Monolingual

ο
ξενομανής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ξένος + λάτρης (πρβλ. ειδωλολάτρης). Η λ., στον λόγιο τ. πληθ. ξενολάτραι, μαρτυρείται από το 1831 στον Αλ. Σούτσο].