ομόνυμφος

Greek Monolingual

ὁμόνυμφος, -ον (Α)
συγγενής εξ αγχιστείας, από γάμο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο)- + -νυμφος (< νύμφη), πρβλ. κακό-νυμφος].