οργιώδης
From LSJ
Δαίμων ἐμαυτῷ γέγονα γήμας πλουσίαν → Malus sum mihimet ipse Genius, ducta divite → Ich stürzt' mich selbst ins Unglück durch die reiche Frau
Greek Monolingual
-ες
1. οργιαστικός
2. φρ. «οργιώδης βλάστηση» — ανεπτυγμένη βλάστηση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < όργια. Η λ. μαρτυρείται από το 1887 στον Γ. Κ. Στρατήγη].
