οὐτάμεν

From LSJ

Τὸν εὖ ποιοῦνθ' (εὐποροῦνθ') ἕκαστος ἡδέως ὁρᾷ → Den, der ihm wohltut, freut ein jeder sich zu sehn

Menander, Monostichoi, 501

French (Bailly abrégé)

inf. ao.2 Pass. de οὐτάω.

Russian (Dvoretsky)

οὐτάμεν: (αι) эп. inf. к οὐτάω.