παραλόομαι
From LSJ
ὃ γὰρ βούλεται, τοῦθ' ἕκαστος καὶ οἴεται → what he wishes to be true, each person also believes to be true | what he wishes, each person also believes
Greek (Liddell-Scott)
παραλόομαι: Παθητ., ὁμοῦ λύομαι, Ἀριστ.φ Ἀποσπ. 150, 736, ἐν τοῖς τύποις παραλοῦσθα, παραλοῦται ἀντἰ παραλόεσθαι, παραλόεται - «παραλοῦμαι· παροιμιακῶς, εἰώθησαν γὰρ πρότερον ἐν τοῖς βαλανείοις οἱ πλούσιοι παραλούειν τοὺς πένητας· Ἀριστοφάνης Ἀναργύρῳ· ἀλλὰ πάντας χρὴ παραλοῦσθαι καὶ τοὺς σπόγγους ἐᾶν· συνεισιέναι τοῖς πλουσίοις, ὥστε μηδὲ σπόγγους φέρειν, ἀλλὰ τοῖς ἐκείνων χρῆσθαι» Φώτ.
Russian (Dvoretsky)
παραλόομαι: v. l. = παραλοῦμαι.
