ρινγκ

Greek Monolingual

το, Ν
άκλ.
1. ειδική εξέδρα για την πραγματοποίηση αγώνων, ιδίως πυγμαχίας
2. (οικον.) προσωρινή συμφωνία μεταξύ παραγωγών ή εμπόρων ως προς τη διατιθέμενη ποσότητα τών προϊόντων τους, με στόχο τον καλύτερο έλεγχο της αγοράς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αγγλ. ring].