στενόψυχος
From LSJ
μὴ κακὸν εὖ ἔρξῃς· σπείρειν ἴσον ἔστ' ἐνὶ πόντῳ → do no good to a bad man; it is like sowing in the sea
Greek (Liddell-Scott)
στενόψῡχος: -ον, ὁ ἔχων στενὴν ψυχήν, «στενόχωρος», Θεόδ. Στουδ.
Greek Monolingual
-η, -ο / στενόψυχος, -ον, ΝΜ
στενόκαρδος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < στενός + -ψυχος (< ψυχή), πρβλ. μεγαλό-ψυχος].