συγκόλλως
From LSJ
Χρὴ τῶν ἀγαθῶν διακναιομένων πενθεῖν ὅστις χρηστὸς ἀπ' ἀρχῆς νενόμισται → When a good man is hurt, all who would be called good must suffer with him
Russian (Dvoretsky)
συγκόλλως:
1 крепко, прочно (κολλᾶν τι ἐπί τινι Anth.);
2 в точном соответствии, в полном согласии: σ. ἔχειν Aesch. точно соответствовать, вполне подходить; σ. ἐμοί Aesch. точно по-моему.