τραγικῶς
From LSJ
Θεοῦ γὰρ οὐδεὶς χωρὶς (ἐκτὸς οὐδεὶς) εὐτυχεῖ βροτῶν → Nullus beatus absque numine est dei → Glückselig Gott allein und sonst kein Sterblicher
French (Bailly abrégé)
adv.
1 d'une manière tragique;
2 avec ostentation, avec faste;
Cp. τραγικώτερον.
Étymologie: τραγικός.
Russian (Dvoretsky)
τρᾰγικῶς:
1 в трагическом стиле (λέγειν Plat.);
2 пышно (οἰκεῖν Plut.).
