χρηστῶς

From LSJ

Δίκαιος ἐὰν ᾖς, πανταχοῦ τῷ τρόπῳ χρήσῃ νόμῳ († λαληθήσῃ) → Si iustus es pro lege tibi mores erunt → Bist du gerecht, ist dein Charakter dir Gesetz (wirst du in aller Munde sein)

Menander, Monostichoi, 135

French (Bailly abrégé)

adv.
1 de bonne foi, loyalement;
2 d'une façon salutaire, utile, pratique.
Étymologie: χρηστός.

Russian (Dvoretsky)

χρηστῶς: хорошо, как следует (χ. ἐκμαθεῖν τὴν φωνὴν Σκυθικήν Her.): χ. ἔχειν τι Arph. твердо держаться чего-л.

Greek Monolingual

χρηστῶς, ΝΜΑ, και χρηστά Ν
επίρρ. βλ. χρηστός.