ἀνάπνοος

From LSJ

Διάλυε, μὴ σύγκρουε μαχομένους φίλους → Iurgia amicorum solvas, haud intenderis → Den Streit von Freunden schlichte, fache ihn nicht an

Menander, Monostichoi, 122

Greek (Liddell-Scott)

ἀνάπνοος: -ον, ὁ ἀναπνεῖν ποιῶν, «ψυχῆς ἐξωστῆρες ἀνάπνοοι εὔλυτοί εἰσιν» Ζωροαστρ. Χρησμ. 16, σ. 18 «οἱ τὴν ψυχὴν ἐξωθοῦντες λόγοι, ἐκ τῆς κακίας δηλαδή, καὶ οὕτω δὴ ἀναπνέειν δίδοντες, εὔλυτοί εἰσιν» Πλήθ. σ. 185.