Ὡς ἡδὺ τὸ ζῆν μὴ φθονούσης τῆς τύχης → Quam vita dulce est, fata dum non invident → Wie süß zu leben, wenn das Glück nicht neidisch ist
crecer ἀνὰ μὲν θυμὸς [ἔ] γεντο θε[ῆ] ς Call.Fr.63.6, cf. PMich.473.28.
