ἄπλευστον

From LSJ

γέλως ἄκαιρος κλαυμάτων παραίτιος → ill-timed laughter causes tears (Menander)

Source

Greek (Liddell-Scott)

ἄπλευστον: -ον, ὁ μὴ πλευστός, ἄπλωτος ἤ ὁ μὴ διαπλευσθείς, τὸ ἄπλ., μέρος τῆς θαλάσσης μήπω διαπλευσθέν, Ξεν. Κύρ. 6. 1, 16.