ἑωλοκρασίαν τινά μου τῆς πονηρίας κατασκεδάσας → having discharged the stale dregs of his rascality over me
Ὀκταουία, ἡ.
Octāvĭa,¹⁰ æ, f.,1 Octavie [sœur d’Auguste] : Suet. Aug. 42 fille de Claude : Suet. Claud. 27 || adjt, v. Octavius.
