Phlegyas

English > Greek (Woodhouse)

Φλεγύας, -αντος, ὁ (Euripides, Fragment 424).

Latin > English (Lewis & Short)

Phlĕgyas: ae (acc. -an, Val. Fl. 2, 193), m., = Φλεγύας,
I the son of Mars, king of the Lapithœ, and father of Ixion and Coronis, Verg. A. 6, 618 Serv.; Stat. Th. 1, 713.

Latin > French (Gaffiot 2016)

Phlĕgўās, æ, m. (Φλεγύας), fils de Mars, roi des Lapithes, qu’un rocher menace éternellement dans les enfers : Virg. En. 6, 618.

Latin > German (Georges)

Phlegyās, ae, m. (Φλεγύας), I) König der Lapithen, Vater des Ixion u. der Koronis, Verg. Aen. 6, 618. Stat. Theb. 1, 713. Val. Flacc. 2, 193 (wo Akk. -ān). – II) Plur. Phlegyae, ārum, m., eine räuberische, zu den Minyern gehörige Völkerschaft in Thessalien, Ov. met. 11, 414.

Wikipedia EN

Phlegyas (/ˈflɛdʒiəs/; Ancient Greek: Φλεγύας means "fiery") was king of the Lapiths (or Phlegyans) in Greek mythology.

Phlegyas was the son of Ares and Chryse, daughter of Halmus or Dotis. He was the father of Ixion and Coronis, one of Apollo's lovers. The girl's mother was called Cleopheme, daughter of Malus and the Muse Erato. According to one tradition, he had no children while in Strabo's account, Phlegyas was the brother of Ixion.

Phlegyas succeeded Eteocles, who died without issue, in the government of the district of Orchomenos, which he called after himself Phlegyantis.

While pregnant with Asclepius, Coronis fell in love with Ischys, son of Elatus. When a hooded crow informed Apollo of the affair, he sent his sister Artemis to kill Coronis, unable to perform the task himself. However, Hermes rescued the baby from Coronis' womb and gave it to the centaur Chiron to raise. Phlegyas, angry at Apollo for killing his daughter, torched the Apollonian temple at Delphi, causing Apollo to kill him with his arrows and condemn him to severe punishment in the lower world. In another version of the myth, Phlegyas had no children and the two brothers Lycus and Nycteus are responsible for his death.

In the Aeneid of Virgil, Phlegyas is shown tormented in Tartarus in the Underworld, warning others not to despise the gods. In the Thebaid of Statius, Phlegyas is also shown to be in the Underworld entombed in a rock by Megaera (one of the Furies) and starved in front of an eternal feast (comparable to the torment of Tantalus).

Wikipedia EL

Στην ελληνική μυθολογία ο Φλεγύας ήταν ο επώνυμος ήρωας του λαού των Φλεγυών και βασιλιάς των Λαπιθών της Θεσσαλίας. Σύμφωνα με τη Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου (Γ΄ 5, 5), ο Φλεγύας ήταν γιος του θεού του πολέμου Άρεως και της Δωτίδας, ενώ άλλη παράδοση αναφέρει ως μητέρα του τη Χρύση. Ο Φλεγύας απέκτησε τρία παιδιά: τον Ιξίωνα, τη Γυρτώνη και την Κορωνίδα (γνωστή ως ερωμένη του θεού Απόλλωνα και μητέρα του Ασκληπιού). Οι μεταγενέστεροι μυθογράφοι τονίζουν την έχθρα του Φλεγύα προς τον Απόλλωνα για την τελική θανάτωση της Κορωνίδας. Ο Φλεγύας πυρπόλησε το ιερό του Απόλλωνα στους Δελφούς. Προς τιμωρία του, ο Φλεγύας καταδικάσθηκε όταν πέθανε και πήγε στον Κάτω Κόσμο να κρέμεται από πάνω του απειλητικά ένας βράχος (έτσι αναφέρεται και στην Αινειάδα). Και ο γιος του Ιξίων ήταν ένας από τους «καταραμένους» της μυθολογίας, καταδικασμένος σε πολύ χειρότερο βασανιστήριο στον Άδη. Στη «Θεία Κωμωδία» ο Δάντης εμφανίζει τον Φλεγύα να τον μεταφέρει με βάρκα μαζί με τον Βιργίλιο στην αντίπερα όχθη του ποταμού της Στυγός.