3,274,159
edits
(T21) |
(43) |
||
Line 27: | Line 27: | ||
{{Thayer | {{Thayer | ||
|txtha=[[imperfect]] ὑπῆγον;<br /><b class="num">1.</b> transitive, to [[lead]] [[under]], [[bring]] [[under]] (Latin subducere); so in [[various]] applications in the Greek writings from [[Homer]] [[down]]; [[once]] in the Scriptures, ὑπηγαγε [[κύριος]] [[τήν]] θάλασσαν, for הולִיך, he caused to [[recede]], [[drove]] [[back]], the [[sea]], [[Herodotus]] [[down]]) (Latin se subducere) to [[withdraw]] [[oneself]], to go [[away]], [[depart]], (cf. [[ἄγω]], 4; and [[see]] Buttmann, 204 (177)): [[absolutely]], L Tr marginal [[reading]] πορεύεσθαι); οἱ ἐρχόμενοι καί οἱ ὑπάγοντες, [[coming]] and [[going]], ὑπάγει καί πωλεῖ, ὑπῆγον καί ἐπίστευον, [[ἵνα]] ὑπάγητε καί καρπόν φέρητε, [[ἀφίημι]]; τινα ὑπάγειν, to [[permit]] [[one]] to [[depart]] [[freely]] [[wherever]] he wishes, ὕπαγε is used by [[one]] in dismissing [[another]]: Matt. ( R T Tr WH); Tdf.); [[εἰς]] εἰρήνην added, ὑπάγετε ἐν [[εἰρήνη]], [[ἀνίστημι]], II:1c.) ὕπαγε is prefixed to the imperatives of [[other]] verbs: G L T Tr WH); καί inserted, T Tr WH [[omit]]; Tr brackets καί); [[ὑπάγω]] is used to [[denote]] the [[final]] [[departure]] of [[one]] [[who]] ceases to be [[another]]'s [[companion]] or [[attendant]], [[ποῦ]] (for [[ποῖ]] (Winer s Grammar, § 54,7; Buttmann, 71 (62))), ἔρχεσθαι, to [[come]], [[ὅπου]] (for [[ὅποι]] (Winer s Grammar, and Buttmann, as [[above]])), [[ἐκεῖ]] [[πρός]] [[τόν]] πέμψαντά με, [[πρός]] [[τόν]] πατέρα, [[πρός]] [[τόν]] Θεόν, to [[depart]] (from [[earth]]) to the [[father]] (in [[heaven]]) is used by Jesus of [[himself]], T Tr WH [[omit]]; L brackets the [[clause]]),17; followed by [[εἰς]] [[with]] an accusative of the [[place]], Buttmann, 283 (243)); [[εἰς]] αἰχμαλωσίαν, [[εἰς]] ἀπώλειαν, [[εἰς]] [[with]] an accusative of the [[place]] and [[πρός]] τινα, [[ὑπάγω]] [[ἐπί]] τινα, [[ὑπάγω]] [[with]] an infinitive denoting the [[purpose]], [[μετά]] τίνος [[with]] an accusative of the [[way]], ὕπαγε [[ὀπίσω]] μου (G L brackets; R L in brackets), [[see]] [[ὀπίσω]], 2a. at the [[end]] | |txtha=[[imperfect]] ὑπῆγον;<br /><b class="num">1.</b> transitive, to [[lead]] [[under]], [[bring]] [[under]] (Latin subducere); so in [[various]] applications in the Greek writings from [[Homer]] [[down]]; [[once]] in the Scriptures, ὑπηγαγε [[κύριος]] [[τήν]] θάλασσαν, for הולִיך, he caused to [[recede]], [[drove]] [[back]], the [[sea]], [[Herodotus]] [[down]]) (Latin se subducere) to [[withdraw]] [[oneself]], to go [[away]], [[depart]], (cf. [[ἄγω]], 4; and [[see]] Buttmann, 204 (177)): [[absolutely]], L Tr marginal [[reading]] πορεύεσθαι); οἱ ἐρχόμενοι καί οἱ ὑπάγοντες, [[coming]] and [[going]], ὑπάγει καί πωλεῖ, ὑπῆγον καί ἐπίστευον, [[ἵνα]] ὑπάγητε καί καρπόν φέρητε, [[ἀφίημι]]; τινα ὑπάγειν, to [[permit]] [[one]] to [[depart]] [[freely]] [[wherever]] he wishes, ὕπαγε is used by [[one]] in dismissing [[another]]: Matt. ( R T Tr WH); Tdf.); [[εἰς]] εἰρήνην added, ὑπάγετε ἐν [[εἰρήνη]], [[ἀνίστημι]], II:1c.) ὕπαγε is prefixed to the imperatives of [[other]] verbs: G L T Tr WH); καί inserted, T Tr WH [[omit]]; Tr brackets καί); [[ὑπάγω]] is used to [[denote]] the [[final]] [[departure]] of [[one]] [[who]] ceases to be [[another]]'s [[companion]] or [[attendant]], [[ποῦ]] (for [[ποῖ]] (Winer s Grammar, § 54,7; Buttmann, 71 (62))), ἔρχεσθαι, to [[come]], [[ὅπου]] (for [[ὅποι]] (Winer s Grammar, and Buttmann, as [[above]])), [[ἐκεῖ]] [[πρός]] [[τόν]] πέμψαντά με, [[πρός]] [[τόν]] πατέρα, [[πρός]] [[τόν]] Θεόν, to [[depart]] (from [[earth]]) to the [[father]] (in [[heaven]]) is used by Jesus of [[himself]], T Tr WH [[omit]]; L brackets the [[clause]]),17; followed by [[εἰς]] [[with]] an accusative of the [[place]], Buttmann, 283 (243)); [[εἰς]] αἰχμαλωσίαν, [[εἰς]] ἀπώλειαν, [[εἰς]] [[with]] an accusative of the [[place]] and [[πρός]] τινα, [[ὑπάγω]] [[ἐπί]] τινα, [[ὑπάγω]] [[with]] an infinitive denoting the [[purpose]], [[μετά]] τίνος [[with]] an accusative of the [[way]], ὕπαγε [[ὀπίσω]] μου (G L brackets; R L in brackets), [[see]] [[ὀπίσω]], 2a. at the [[end]] | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ὑπάγω]], ΝΜΑ [[άγω]]<br />[[μεταβαίνω]], [[πηγαίνω]] («ὕπαγε [[ὀπίσω]] μου, Σατανᾱ!», ΚΔ)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> [[κατατάσσω]], [[ταξινομώ]], [[βάζω]] [[κάτι]] σε ορισμένη [[κατηγορία]] («το <i>α</i> υπάγεται στα δίχρονα φωνήεντα»)<br /><b>2.</b> [[θέτω]] κάποιον ή [[κάτι]] υπό την [[δικαιοδοσία]] άλλου («η [[υπηρεσία]] υπάγεται απευθείας στο [[υπουργείο]]»)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[οδηγώ]] [[κάτι]] από [[κάτω]] («ὕπαγε ζυγὸν ὠκέας ἵππους», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /><b>2.</b> (ενεργ. και μέσ.) [[υποτάσσω]], [[καθυποτάσσω]] («ἐς... Ἀκράγαντα... [[πεντεκαίδεκα]] ναυσὶ Σικανὸν ἀπέστειλαν, [[ὅπως]] ὑπαγάγοιτο τὴν πόλιν», <b>Θουκ.</b>)<br /><b>3.</b> [[φέρνω]] τον υπόδικο στο δικαστήριο, [[ενάγω]]<br /><b>4.</b> [[οδηγώ]] κάποιον [[σιγά]] [[σιγά]] [[προς]] τα [[εμπρός]] («λαμβάνειν δὲ τοῡ λαγῶ τὰ ἴχνη, ὑπάγοντα τὰς [[κύνας]] ἐκ τῶν ἔργων [[ἄνωθεν]]», <b>Ξεν.</b>)<br /><b>5.</b> (ενεργ. και μέσ.) [[εξαπατώ]], [[αποπλανώ]], [[κάνω]] κάποιον να μέ ακολουθήσει χρησιμοποιώντας δόλιο τρόπο<br /><b>6.</b> [[παρασύρω]] («τὸν ἐρωτῶντα τῷ ἐρωτωμένῳ ἀκολουθεῑν... ὅπῃ ἂν ἐκεῑνος ὑπάγῃ», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>7.</b> [[φέρνω]] κάποιον με το [[μέρος]] μου («Θηβαίους τὰ νῡν ὑπάγει τὴν Βοιωτίαν αὐτοῑς παραδούς», <b>Δημοσθ.</b>)<br /><b>8.</b> [[τραβώ]] κάποιον [[κρυφά]], [[αποσύρω]] [[κρυφά]] («Ἕκτορα δ' ἐκ βελέων ὕπαγε [[Ζεύς]]», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /><b>9.</b> [[απέρχομαι]] [[σιγά]] [[σιγά]], αποσύρομαι («[[ὑπάγω]] φρένα τέρψας», <b>Θέογν.</b>)<br /><b>10.</b> [[εκκενώνω]], [[καθαρίζω]]<br /><b>11.</b> [[εντάσσω]]<br /><b>12.</b> [[λέγω]] [[κάτι]] ως [[απάντηση]]<br /><b>13.</b> [[υποβάλλω]] σε..., [[εκθέτω]] σε... («τῶν ὑπαγομένων τῇ διαίτῃ παθῶν», Σωρ.)<br /><b>14.</b> [[χαμηλώνω]], [[ζαρώνω]]<br /><b>15.</b> <b>μέσ.</b> <i>ὑπάγομαι</i><br />[[προβάλλω]] [[κάτι]] ως [[δέλεαρ]] για να οδηγήσω κάποιον σε [[άλλο]] [[μέρος]]<br /><b>16.</b> <b>φρ.</b> α) «[[ὑπάγω]] τινὰ ὑπό τι(να)» — [[καταγγέλλω]] ενώπιον κάποιου (<b>Ηρόδ.</b>)<br />β) «[[ὑπάγω]] τινὰ θανάτου» — [[κατηγορώ]] κάποιον για [[έγκλημα]] του οποίου η [[ποινή]] [[είναι]] [[θάνατος]] (<b>Ξεν.</b>)<br />γ) «[[ὑπάγω]] τινὰ θανάτου ὑπὸ τὸν δῆμον» — κατηγορῶ κάποιον ενώπιον του δήμου για [[έγκλημα]] του οποίου η [[ποινή]] [[είναι]] [[θάνατος]] (<b>Ηρόδ.</b>)<br />δ) «κοιλίη ὑπάγουσα» — [[κοιλιά]] που έχει [[ευκοιλιότητα]] <b>(Ιπποκρ.)</b>. | |||
}} | }} |