3,274,447
edits
τόπος: Difference between revisions
From LSJ
41
(thayer-88-linked) |
(41) |
||
| Line 30: | Line 30: | ||
{{Thayer | {{Thayer | ||
|txtha=τόπου, ὁ, in Attic from [[Aeschylus]] and his contemporaries on; the Sept. מָקום; [[place]]; i. e.:<br /><b class="num">1.</b> [[properly]], [[any]] [[portion]] of [[space]] marked [[off]], as it were, from [[surrounding]], [[space]]; used of<br /><b class="num">a.</b> an [[inhabited]] [[place]], as a [[city]], [[village]], [[district]]: G L T Tr WH); [[τόν]] τόπον [[καί]] τό [[ἔθνος]], the [[place]] [[which]] the [[nation]] [[inhabit]], i. e. the [[holy]] [[land]] and the Jewish [[people]], [[τόπος]] [[ἅγιος]], the [[temple]] ([[which]] the Sept. of Isa. Ix. 13calls ὁ [[ἅγιος]] [[τόπος]] [[τοῦ]] Θεοῦ), [[ἔρημος]], R G L, 12; [[πεδινός]], [[ἄνυδρος]], plural, [[κατά]] τόπους (R. V. in [[divers]] places) i. e. the [[world]] [[over]] ([[but]] [[see]] [[κατά]], II:3a. α.), ἐν παντί τόπῳ, τραχεῖς τόποι, R. V. [[rocky]] [[ground]]); [[τόπος]] [[διθάλασσος]] (A. V. [[place]] [[where]] [[two]] seas met); ἑτοιμάζειν τίνι τόπον, ἔχειν τόπον, a [[place]] to [[dwell]] in, Revelation , the [[passage]] cited; [[οὐκ]] ἦν αὐτοῖς [[τόπος]] ἐν τῷ καταλύματι, διδόναι τίνι τόπον, to [[give]] [[one]] [[place]], [[give]] [[way]] to [[one]], [[τόπος]] [[οὐχ]] εὑρέθη αὐτοῖς, [[τήν]] ἔσχατον τόπον, κατέχειν, [[τόπος]] τῆς βασάνου, τῆς καταπαύσεώς, κρανίου, [[τόν]] τόπον [[τῶν]] [[ἥλων]], L T Tr marginal [[reading]]); — by the [[addition]] of οὗ, [[ὅπου]], ἐφ' or ἐν ᾧ, followed by [[finite]] verbs, [[τόπος]] λεγόμενος, or καλούμενος, ὁ [[τόπος]] τίνος, the [[place]] [[which]] a [[person]] or [[thing]] occupies or has a [[right]] to: τῆς μαχαίρας, i. e. its [[sheath]], ὁ [[ἴδιος]] τίνος (τίνος), [[universally]], Ignatius ad Magnes. 5,1 [ET] (cf. ὁ [[αἰώνιος]] [[τόπος]], [[ἴδιος]], 1c.); ὁ ὀφειλόμενος [[τόπος]], of [[heaven]], Polycarp, ad Philippians 9,2 [ET]; Clement of [[Rome]], 1 Corinthians 5,4 [ET]; [[also]] ὁ [[ἅγιος]] [[τόπος]], ibid. 5,7 [ET]; (ὁ ὡρισμένος [[τόπος]] the Epistle of Barnabas 19,1 [ET]; Act. Paul et Thecl. 28; [[see]] [[especially]] Harnack's [[note]] on Clement of [[Rome]], 1 Corinthians 5,4 [ET]).<br /><b class="num">b.</b> a [[place]] ([[passage]]) in a [[book]]: [[καί]] ἐν ἄλλῳ τόπῳ φησίν, [[Xenophon]], mem. 2,1, 20 ([[but]] [[this]] is [[doubtful]]; cf. Liddell and Scott, [[under]] the [[word]], I:4; [[yet]] cf. Kühner, ad loc.); [[Philo]] de Joseph., § 26; Clement of [[Rome]], 1 Corinthians 8,4 [ET]); in the [[same]] [[sense]] [[χώρα]] in Josephus, Antiquities 1,8, 3).<br /><b class="num">2.</b> [[metaphorically]],<br /><b class="num">a.</b> the [[condition]] or [[station]] held by [[one]] in [[any]] [[company]] or [[assembly]]: ἀναπληρουν [[τόν]] τόπον [[τοῦ]] ἰδιώτου (R. V. filleth the [[place]] of the [[unlearned]]), τῆς διακονίας [[ταύτης]] [[καί]] ἀποστολῆς (R. V. the [[place]] in [[this]] [[ministry]], etc.), L T Tr WH.<br /><b class="num">b.</b> [[opportunity]], [[power]], [[occasion]] for acting: τόπον λαμβάνειν τῆς ἀπολογίας, [[opportunity]] to [[make]] his defense, ἔχειν τῆς ἀπολογίας, Josephus, Antiquities 16,8, 5); τόπον διδόναι τῇ [[ὀργή]] ([[namely]], [[τοῦ]] Θεοῦ), τῷ δαιβόλω, τῷ ἰατρῷ, to his curative efforts in [[one]]'s [[case]], νόμῳ ὑψίστου, τόπον διδόναι τινα, followed by an infinitive, [[τόπος]] μετανοίας εὑρίσκειν, [[εὑρίσκω]], 3 (διδόναι. Clement of [[Rome]], 1 Corinthians 7,5 [ET]; Latin locum relinquere paenitentiae, Livy 44,10; 24,26; (Pliny, [[epistle]] ad Trajan 96 (97), 10 cf. 2); ἔχειν τόπον μετανοίας, Tat. or. ad Graec. 15 at the [[end]]; [[διά]] τό μή καταλείπεσθαι σφισις τόπον ἐλέους [[μηδέ]] συγγνωμης, [[Polybius]] 1,88, 2); τόπον ἔχειν [[namely]], [[τοῦ]] εὐαγγελίζεσθαι, ἐζητεῖτο [[τόπος]], [[with]] a genitive of the [[thing]] for [[which]] [[influence]] is sought [[among]] men: διαθήκης, [[passive]] [[μέμφομαι]])). [ SYNONYMS: [[τόπος]] 1, [[χώρα]], [[χωρίον]]: [[τόπος]] [[place]], [[indefinite]]; a [[portion]] of [[space]] viewed in [[reference]] to its occupancy, or as appropriated to a [[thing]]; [[χώρα]] [[region]], [[country]], [[extensive]]; [[space]], [[yet]] bounded; [[χωρίον]] [[parcel]] of [[ground]] ([[τόπος]] and [[χωρίον]] (plural, R. V. lands) [[occur]] [[together]] in Schmidt, [[chapter]] 41.] | |txtha=τόπου, ὁ, in Attic from [[Aeschylus]] and his contemporaries on; the Sept. מָקום; [[place]]; i. e.:<br /><b class="num">1.</b> [[properly]], [[any]] [[portion]] of [[space]] marked [[off]], as it were, from [[surrounding]], [[space]]; used of<br /><b class="num">a.</b> an [[inhabited]] [[place]], as a [[city]], [[village]], [[district]]: G L T Tr WH); [[τόν]] τόπον [[καί]] τό [[ἔθνος]], the [[place]] [[which]] the [[nation]] [[inhabit]], i. e. the [[holy]] [[land]] and the Jewish [[people]], [[τόπος]] [[ἅγιος]], the [[temple]] ([[which]] the Sept. of Isa. Ix. 13calls ὁ [[ἅγιος]] [[τόπος]] [[τοῦ]] Θεοῦ), [[ἔρημος]], R G L, 12; [[πεδινός]], [[ἄνυδρος]], plural, [[κατά]] τόπους (R. V. in [[divers]] places) i. e. the [[world]] [[over]] ([[but]] [[see]] [[κατά]], II:3a. α.), ἐν παντί τόπῳ, τραχεῖς τόποι, R. V. [[rocky]] [[ground]]); [[τόπος]] [[διθάλασσος]] (A. V. [[place]] [[where]] [[two]] seas met); ἑτοιμάζειν τίνι τόπον, ἔχειν τόπον, a [[place]] to [[dwell]] in, Revelation , the [[passage]] cited; [[οὐκ]] ἦν αὐτοῖς [[τόπος]] ἐν τῷ καταλύματι, διδόναι τίνι τόπον, to [[give]] [[one]] [[place]], [[give]] [[way]] to [[one]], [[τόπος]] [[οὐχ]] εὑρέθη αὐτοῖς, [[τήν]] ἔσχατον τόπον, κατέχειν, [[τόπος]] τῆς βασάνου, τῆς καταπαύσεώς, κρανίου, [[τόν]] τόπον [[τῶν]] [[ἥλων]], L T Tr marginal [[reading]]); — by the [[addition]] of οὗ, [[ὅπου]], ἐφ' or ἐν ᾧ, followed by [[finite]] verbs, [[τόπος]] λεγόμενος, or καλούμενος, ὁ [[τόπος]] τίνος, the [[place]] [[which]] a [[person]] or [[thing]] occupies or has a [[right]] to: τῆς μαχαίρας, i. e. its [[sheath]], ὁ [[ἴδιος]] τίνος (τίνος), [[universally]], Ignatius ad Magnes. 5,1 [ET] (cf. ὁ [[αἰώνιος]] [[τόπος]], [[ἴδιος]], 1c.); ὁ ὀφειλόμενος [[τόπος]], of [[heaven]], Polycarp, ad Philippians 9,2 [ET]; Clement of [[Rome]], 1 Corinthians 5,4 [ET]; [[also]] ὁ [[ἅγιος]] [[τόπος]], ibid. 5,7 [ET]; (ὁ ὡρισμένος [[τόπος]] the Epistle of Barnabas 19,1 [ET]; Act. Paul et Thecl. 28; [[see]] [[especially]] Harnack's [[note]] on Clement of [[Rome]], 1 Corinthians 5,4 [ET]).<br /><b class="num">b.</b> a [[place]] ([[passage]]) in a [[book]]: [[καί]] ἐν ἄλλῳ τόπῳ φησίν, [[Xenophon]], mem. 2,1, 20 ([[but]] [[this]] is [[doubtful]]; cf. Liddell and Scott, [[under]] the [[word]], I:4; [[yet]] cf. Kühner, ad loc.); [[Philo]] de Joseph., § 26; Clement of [[Rome]], 1 Corinthians 8,4 [ET]); in the [[same]] [[sense]] [[χώρα]] in Josephus, Antiquities 1,8, 3).<br /><b class="num">2.</b> [[metaphorically]],<br /><b class="num">a.</b> the [[condition]] or [[station]] held by [[one]] in [[any]] [[company]] or [[assembly]]: ἀναπληρουν [[τόν]] τόπον [[τοῦ]] ἰδιώτου (R. V. filleth the [[place]] of the [[unlearned]]), τῆς διακονίας [[ταύτης]] [[καί]] ἀποστολῆς (R. V. the [[place]] in [[this]] [[ministry]], etc.), L T Tr WH.<br /><b class="num">b.</b> [[opportunity]], [[power]], [[occasion]] for acting: τόπον λαμβάνειν τῆς ἀπολογίας, [[opportunity]] to [[make]] his defense, ἔχειν τῆς ἀπολογίας, Josephus, Antiquities 16,8, 5); τόπον διδόναι τῇ [[ὀργή]] ([[namely]], [[τοῦ]] Θεοῦ), τῷ δαιβόλω, τῷ ἰατρῷ, to his curative efforts in [[one]]'s [[case]], νόμῳ ὑψίστου, τόπον διδόναι τινα, followed by an infinitive, [[τόπος]] μετανοίας εὑρίσκειν, [[εὑρίσκω]], 3 (διδόναι. Clement of [[Rome]], 1 Corinthians 7,5 [ET]; Latin locum relinquere paenitentiae, Livy 44,10; 24,26; (Pliny, [[epistle]] ad Trajan 96 (97), 10 cf. 2); ἔχειν τόπον μετανοίας, Tat. or. ad Graec. 15 at the [[end]]; [[διά]] τό μή καταλείπεσθαι σφισις τόπον ἐλέους [[μηδέ]] συγγνωμης, [[Polybius]] 1,88, 2); τόπον ἔχειν [[namely]], [[τοῦ]] εὐαγγελίζεσθαι, ἐζητεῖτο [[τόπος]], [[with]] a genitive of the [[thing]] for [[which]] [[influence]] is sought [[among]] men: διαθήκης, [[passive]] [[μέμφομαι]])). [ SYNONYMS: [[τόπος]] 1, [[χώρα]], [[χωρίον]]: [[τόπος]] [[place]], [[indefinite]]; a [[portion]] of [[space]] viewed in [[reference]] to its occupancy, or as appropriated to a [[thing]]; [[χώρα]] [[region]], [[country]], [[extensive]]; [[space]], [[yet]] bounded; [[χωρίον]] [[parcel]] of [[ground]] ([[τόπος]] and [[χωρίον]] (plural, R. V. lands) [[occur]] [[together]] in Schmidt, [[chapter]] 41.] | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=ο, ΝΜΑ<br /><b>1.</b> [[έκταση]] γης, [[μέρος]] (α. «[[τόπος]] προορισμού» β. «ὁ [[τόπος]] [[οὗτος]] [[Ἀρμενία]] καλεῑται», <b>Ξεν.</b>)<br /><b>2.</b> ορισμένη εδαφική [[περιοχή]], συγκεκριμένη [[θέση]] (α. «ο [[τόπος]] του μαρτυρίου» β. «ἴδε ὁ [[τόπος]] [[ὅπου]] ἔθηκαν αὐτόν», ΚΔ)<br /><b>3.</b> ο [[χώρος]] που καταλαμβάνει ένα [[αντικείμενο]], η [[θέση]] (α. «[[κάθε]] [[πράγμα]] στον [[τόπο]] του» β. «οὐ τὸν τρόπον ἀλλὰ τὸν τόπον μόνον μεταλλάξαι», Αισχίν.)<br /><b>4.</b> [[χωρίο]] συγγραφέα («κατὰ τόπους τινὰς τῆς ἱστορίας», <b>Πολ.</b>)<br /><b>5.</b> <b>φρ.</b> α) «στον [[τόπο]] μου [σου, του]», «εἰς τὸν τόπον τινός» — σε [[αντικατάσταση]], σε [[αναπλήρωση]]<br />β) «[[δίνω]] [[τόπο]] στην [[οργή]]», «τόπον [[δίδωμι]] τῇ ὀργῇ» — [[αφήνω]] την [[οργή]] να περάσει, [[συγκρατώ]] τον θυμό μου<br />γ) «επί τόπου» και «επιτόπου», «ἐπὶ τόπου» — επιτοπίως, με προσωπική [[παρουσία]] σε κάποιο [[μέρος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> το [[μέρος]] από όπου κατάγεται [[κάποιος]], η [[πατρίδα]] («στον [[τόπο]] μας δεν έχουμε τέτοιες συνήθειες»)<br /><b>2.</b> <b>μαθημ.</b> α) [[σύνολο]] σημείων που έχουν μια ορισμένη [[κοινή]] [[ιδιότητα]]<br />β) [[κάθε]] κλειστό και συνεκτικό [[σύνολο]] σημείων του R<sup>v</sup><br /><b>3.</b> <b>βιολ.</b> το ορισμένο [[τμήμα]] χρωματοσώματος στο οποίο βρίσκεται [[πάντα]] το ίδιο [[είδος]] γονιδίων<br /><b>4.</b> <b>φρ.</b> α) «[[κατά]] τόπους» ή «τόπους τόπους» — [[κατά]] περιοχές ή θέσεις<br />β) «έμεινε στον [[τόπο]]» — ο θάνατός του ήταν [[ακαριαίος]]<br />γ) «[[αφήνω]] στον [[τόπο]]» — [[προκαλώ]] ακαριαίο θάνατο<br />δ) «[[πιάνω]] [[τόπο]]» — [[τελεσφορώ]], [[αποδίδω]], έχω [[αποτέλεσμα]]<br />ε) «[[κοινός]] [[τόπος]]»<br />i) (στη [[φιλολογία]]) χαρακτηριστικό, [[λέξη]], [[φράση]] ή [[φαινόμενο]], που εμφανίζεται σε δύο ή περισσότερες γλώσσες ή περιόδους της ίδιας γλώσσας<br />ii) [[κάτι]] υπερβολικά συνηθισμένο και χρησιμοποιημένο, [[κοινοτοπία]]<br />στ) «Κρανίου [[τόπος]]» — ο Γολγοθάς<br />ζ) «οι [[κατά]] τόπους αρχές» — οι τοπικές αρχές<br />η) «[[γεωμετρικός]] [[τόπος]]» ή, [[απλώς]], «[[τόπος]]»<br /><b>μαθημ.</b> [[σύνολο]] σημείων που έχουν ορισμένες κοινές ιδιότητες, σε [[αντιδιαστολή]] [[προς]] [[κάθε]] [[άλλο]] [[σημείο]] του χώρου<br /><b>5.</b> <b>παροιμ.</b> α) «[[κάθε]] [[τόπος]] και [[ζακόνι]], [[κάθε]] [[μαχαλάς]] και [[τάξη]]» ή «τόπου [[συνήθεια]], νόμου [[κεφάλαιο]]» ή «άλλοι τόποι άλλοι άνθρωποι» — τα ήθη και τα έθιμα διαφέρουν από τον έναν [[τόπο]] στον [[άλλο]]<br />β) «[[παπούτσι]] από τον [[τόπο]] σου κι ας είν' και μπαλωμένο»<br />(σχετικά με [[επιλογή]] συζύγου) [[είναι]] [[προτιμότερος]] [[κάποιος]] [[συντοπίτης]], [[έστω]] και αν μειονεκτεί σε [[κάτι]], από [[άτομο]] που κατάγεται από [[ξένο]] [[μέρος]]<br />γ) «[[χέρι]] που δεν πάρει [[τόπος]] δεν αδειάζει» — [[τίποτε]] δεν μπορεί να λείψει αν δεν το πάρει [[κάποιος]]<br /><b>νεοελλ.-μσν.</b><br /><b>φρ.</b> «Άγιοι Τόποι» — οι τοποθεσίες της Παλαιστίνης και τα προσκυνήματα, όπου διαδραματίστηκαν τα γεγονότα του βίου του Χριστού, όπως αναφέρονται στην ΚΔ<br />(μσν.- αρχ.)<br /><b>1.</b> [[αγρός]], [[αγρόκτημα]] («[[οἰκία]] καὶ τόποι», πάπ.)<br /><b>2.</b> [[χώρος]] ταφής, κοιμητήριο<br /><b>3.</b> [[θέμα]], [[ζήτημα]] («περὶ πίστεως καὶ μετανοίας [[πάντα]] τόπον ἐψηλαφήσαμεν», Ωριγ.)<br /><b>4.</b> [[ευκαιρία]], [[περίσταση]] («μετανοίας τόπον οὐχ εὗρε», ΠΔ)<br /><b>5.</b> <b>φρ.</b> «ἐν τόπῳ» — [[αμέσως]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> (στην Αίγυπτο) διοικητική [[υποδιαίρεση]] νομού, [[τοπαρχία]]<br /><b>2.</b> [[διαμέρισμα]] οικίας, [[δωμάτιο]]<br /><b>3.</b> [[σημείο]] του σώματος («Περὶ τῶν πεπονθότων τόπων», «Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους» — τίτλοι ἔργων του Γαληνού)<br /><b>4.</b> το [[αιδοίο]]<br /><b>5.</b> [[υπόθεση]] για [[συζήτηση]] («ἵνα μηδεὶς αὐτῷ [[τόπος]] [[ἀσυκοφάντητος]] παραλείπηται», Αισχίν.)<br /><b>6.</b> [[αρχή]], [[βάση]], [[στοιχείο]] από όπου ο [[ρήτορας]] αντλεί τα επιχειρήματά του («στοιχεῑον δὲ [[λέγω]] καὶ τόπον ἐνθυμήματος τὸ αὐτό», <b>Αριστοτ.</b>)<br /><b>7.</b> (στον <b>Αριστοτ.</b>) καθεμιά από τις [[τρεις]] περιοχές στις οποίες διαιρείται το [[σύμπαν]]<br /><b>8.</b> <b>αστρολ.</b> α) [[σημείο]] του ζωδιακού κύκλου<br />β) η δωδέκατη [[περιοχή]] τών 30°<br /><b>9.</b> ο [[θεός]] («αὐτὸς ὁ θεὸς καλεῑται [[τόπος]], τῷ περιέχειν ὅλα», Φίλ.)<br /><b>10.</b> <b>μτφ.</b> [[σφαίρα]], [[περιοχή]], [[χώρος]] («ὁ πραγματικὸς [[τόπος]]», Διον. Αλ.)<br /><b>11.</b> <b>φρ.</b> α) «[[παρά]] τόπον» — σε [[τόπο]] που δεν ταιριάζει (<b>Στράβ.</b>)<br />β) «[[παρά]] τόπον καὶ καιρόν» — λόγω της τοποθεσίας και του χρόνου <b>(Αρρ.)</b><br />γ) «[[ἅγιος]] [[τόπος]]»<br />i) [[μνημείο]] μάρτυρα<br />ii) [[μοναστήρι]] στο οποίο έζησε [[κάποιος]] [[μάρτυρας]] <b>πάπ.</b><br />δ) «ψιλὸς [[τόπος]]» — [[τοποθεσία]] στην οποία δεν υπάρχει [[κτίσμα]] (<b>επιγρ.</b> Πτολεμ.)<br />ε) «κοινοὶ τόποι» — δημόσιες εκτάσεις ή δημόσιες οικοδομές.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Λ. του καθημερινού λεξιλογίου, αβέβαιης ετυμολ., η οποία χρησιμοποιήθηκε και ως όρος της ιατρικής και της ρητορικής. Οι συνδέσεις της λ. [[τόπος]] με τ. όπως: το λιθουαν. <i>tenku</i>, <i>tekti</i> «[[εκτείνω]], εξαπλώνομαι», το αγγλοσαξον. <i>patian</i> «[[δίνω]], [[επιτρέπω]], [[υπομένω]]», το λιθουαν. <i>tampu</i>, <i>tapti</i> «[[γίνομαι]], γεννιέμαι, ή το αρχ. σλαβ. <i>tepo</i>, <i>teti</i> «[[χτυπώ]]» δεν θεωρούνται πιθανές.<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> [[τοπικός]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[τοπίζω]], [[τοπίτης]]<br /><b>αρχ.-μσν.</b><br /><i>τοπίον</i><br /><b>μσν.</b><br />[[τοπώ]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[τοπιάτικο]], [[τοπώνω]].<br /><b><span style="color: brown;">ΣΥΝΘ.</span></b> (Α΄ συνθετικό) [[τοπογράφος]], [[τοποθετώ]], [[τοπομαχώ]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[τοπογραμματεύς]], [[τοποδυνάστης]], [[τοποκράτωρ]], [[τοποφύλαξ]]<br /><b>αρχ.-μσν.</b><br />[[τοποκρατώ]], [[τοποτηρώ]]<br /><b>μσν.</b><br />[[τοποποιός]], [[τοποχωρώ]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[τοπολογία]], [[τοπομετεωρολογία]], [[τοπομετρία]], [[τοπομετρογράφος]], [[τοπότυπος]], [[τοποφοβία]], [[τοποφυλαξία]], [[τοπωνυμία]], [[τοπωνύμιο]]. (Β' συνθετικό) [[άτοπος]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[έκτοπος]], [[έντοπος]], <i>επίτοπος</i>, [[ιδιότοπος]], [[μικρότοπος]], [[σύντοπος]], [[υπότοπος]], [[ψιλότοπος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[αγκαθότοπος]], [[αγκιναρότοπος]], [[αγριότοπος]], [[αερότοπος]], [[αλωνότοπος]], [[αμμότοπος]], [[αμπελότοπος]], [[αμυγδαλότοπος]], [[ανθότοπος]], <i>αρρωστότοπος</i>, [[βαλτότοπος]], <i>βαρβαρότοπος</i>, <i>βοσκότοπος</i>, [[βουρκότοπος]], [[βραχότοπος]], <i>βροχότοπος</i>, [[γιδότοπος]], [[γρασιδότοπος]], [[δασότοπος]], <i>δενδρότοπος</i>, [[ελαιότοπος]], [[ερημότοπος]], [[ζεστότοπος]], <i>θαμνότοπος</i>, <i>κακότοπος</i>, [[καπνότοπος]], [[καστανότοπος]], [[καστρότοπος]], [[κλεφτότοπος]], <i>κοινότοπος</i>, [[κοχλιότοπος]], <i>κρυότοπος</i>, [[κυνηγότοπος]], [[λαγκαδότοπος]], [[λιβαδότοπος]], <i>μαγαζότοπος</i>, <i>μανιταρότοπος</i>, <i>νερότοπος</i>, [[ξερότοπος]], <i>παγότοπος</i>, <i>παλιότοπος</i>, <i>πετροκότοπος</i>, <i>πευκότοπος</i>, [[πλατανότοπος]], <i>πλουσιότοπος</i>, [[πρασότοπος]], <i>ρηχότοπος</i>, [[ροδότοπος]], <i>σ</i>(<i>ι</i>)<i>ταρότοπος</i>, [[σπιτότοπος]], <i>φιντανότοπος</i>, <i>φτενότοπος</i>, <i>φτωχότοπος</i>, [[χερσότοπος]], [[χιονότοπος]], [[χορταρότοπος]], [[χωματότοπος]], [[ψαρότοπος]]]. | |||
}} | }} | ||
