3,274,919
edits
(4) |
(2) |
||
Line 36: | Line 36: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἐπίσταμαι:''' βʹ πρόσ. <i>-ασαι</i>, επίσης [[ἐπίστᾳ]], [[ἐπίστῃ]], Ιων. <i>ἐπίστεαι</i>· προστ. [[ἐπίστασο]], Ιων. <i>ἐπίσταο</i>, συνηρ. [[ἐπίστω]]· υποτ. <i>ἐπίστωμαι</i>, Ιων. <i>-έωμαι</i>· παρατ. [[ἠπιστάμην]], <i>-ασο</i>, <i>-ατο</i>, Ιων. <i>ἐπίστατο</i>, Ιων. γʹ πληθ. [[ἠπιστέατο]] ή <i>ἐπιστέατο</i>· μέλ. [[ἐπιστήσομαι]]· αόρ. αʹ <i>ἠπιστήθην</i> (πιθ. <i>ἐφ-[[ίσταμαι]]</i>), αποθ.:<br /><b class="num">I. 1.</b> με απαρ., [[ξέρω]] πως να κάνω [[κάτι]], [[μπορώ]] να κάνω, είμαι [[ικανός]] να πράξω, σε Όμηρ., Αττ.<br /><b class="num">2.</b> είμαι [[βέβαιος]] ή [[πιστεύω]] ότι [[κάτι]] είναι έτσι, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">II. 1.</b> με αιτ., [[καταλαβαίνω]] ένα [[ζήτημα]], [[γνωρίζω]], είμαι [[έμπειρος]] σε [[κάτι]] ή το [[γνωρίζω]] [[καλά]], σε Όμηρ. κ.λπ.· [[μετά]] τον Όμηρ., [[γνωρίζω]] [[κάτι]] ως [[γεγονός]], [[γνωρίζω]] με [[βεβαιότητα]], [[γνωρίζω]] [[καλά]], σε Ηρόδ., Αττ.<br /><b class="num">2.</b> σπάνια, [[γνωρίζω]] κάποιον, σε Ευρ.<br /><b class="num">III.</b> με μτχ., [[γνωρίζω]] ότι [[κάποιος]] είναι, έχει κ.λπ., σε Ηρόδ., Αττ.<br /><b class="num">IV.</b>μτχ. ενεστ. <i>ἐπιστάμενος</i>, <i>-η</i>, <i>-ον</i>, χρησιμ. επίσης, [[συχνά]], ως επίθ., μορφωμένος, πληροφορημένος, ειδήμων, κατανοών, [[ευφυής]], [[ικανός]], [[επιδέξιος]], σε Όμηρ.· με γεν., [[έμπειρος]] ή [[πεπειραμένος]] σε [[κάτι]], στον ίδ.· επίρρ. <i>ἐπιστᾰμένως</i>, με [[επιδεξιότητα]], με [[εμπειρία]], συνετά, [[φρόνιμα]], στον ίδ., σε Ησίοδ. | |lsmtext='''ἐπίσταμαι:''' βʹ πρόσ. <i>-ασαι</i>, επίσης [[ἐπίστᾳ]], [[ἐπίστῃ]], Ιων. <i>ἐπίστεαι</i>· προστ. [[ἐπίστασο]], Ιων. <i>ἐπίσταο</i>, συνηρ. [[ἐπίστω]]· υποτ. <i>ἐπίστωμαι</i>, Ιων. <i>-έωμαι</i>· παρατ. [[ἠπιστάμην]], <i>-ασο</i>, <i>-ατο</i>, Ιων. <i>ἐπίστατο</i>, Ιων. γʹ πληθ. [[ἠπιστέατο]] ή <i>ἐπιστέατο</i>· μέλ. [[ἐπιστήσομαι]]· αόρ. αʹ <i>ἠπιστήθην</i> (πιθ. <i>ἐφ-[[ίσταμαι]]</i>), αποθ.:<br /><b class="num">I. 1.</b> με απαρ., [[ξέρω]] πως να κάνω [[κάτι]], [[μπορώ]] να κάνω, είμαι [[ικανός]] να πράξω, σε Όμηρ., Αττ.<br /><b class="num">2.</b> είμαι [[βέβαιος]] ή [[πιστεύω]] ότι [[κάτι]] είναι έτσι, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">II. 1.</b> με αιτ., [[καταλαβαίνω]] ένα [[ζήτημα]], [[γνωρίζω]], είμαι [[έμπειρος]] σε [[κάτι]] ή το [[γνωρίζω]] [[καλά]], σε Όμηρ. κ.λπ.· [[μετά]] τον Όμηρ., [[γνωρίζω]] [[κάτι]] ως [[γεγονός]], [[γνωρίζω]] με [[βεβαιότητα]], [[γνωρίζω]] [[καλά]], σε Ηρόδ., Αττ.<br /><b class="num">2.</b> σπάνια, [[γνωρίζω]] κάποιον, σε Ευρ.<br /><b class="num">III.</b> με μτχ., [[γνωρίζω]] ότι [[κάποιος]] είναι, έχει κ.λπ., σε Ηρόδ., Αττ.<br /><b class="num">IV.</b>μτχ. ενεστ. <i>ἐπιστάμενος</i>, <i>-η</i>, <i>-ον</i>, χρησιμ. επίσης, [[συχνά]], ως επίθ., μορφωμένος, πληροφορημένος, ειδήμων, κατανοών, [[ευφυής]], [[ικανός]], [[επιδέξιος]], σε Όμηρ.· με γεν., [[έμπειρος]] ή [[πεπειραμένος]] σε [[κάτι]], στον ίδ.· επίρρ. <i>ἐπιστᾰμένως</i>, με [[επιδεξιότητα]], με [[εμπειρία]], συνετά, [[φρόνιμα]], στον ίδ., σε Ησίοδ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐπίστᾰμαι:''' <b class="num">I</b> (impf. [[ἠπιστάμην]] - эп. ἐπιστάμην, fut. [[ἐπιστήσομαι]], aor. ἠπιστήθην)<br /><b class="num">1)</b> уметь, мочь, быть в состоянии (χερσὶν δαίδαλα πάντα τεύχειν Hom.): [[ὅστις]] ἐπίσταιτο [[ᾗσι]] φρεσὶν ἄρτια βάζειν Hom. всякий, кто умеет говорить со здравым смыслом (разумно); [[ἐπιστάμενος]] πολεμίζειν Hom. искусный в сражениях; [[ὅστις]] σωφρονεῖν ἐπίσταται Soph. всякий разумный человек;<br /><b class="num">2)</b> быть опытным, искусным, хорошо знать (ἔργα περικαλλέα Hom.; τὴν τέχνην Her., κιθαρίζειν Arph.): Συριστὶ ἐ. Xen. владеть сирийским языком;<br /><b class="num">3)</b> знать наизусть ([[ταῦτα]] τὰ ἔπη Xen.; μύθους τοὺς Αἰσώπου Plat.);<br /><b class="num">4)</b> думать, полагать: ἐπιστάμενοι [[τοῦτο]] εἶναι [[ἀδύνατον]] [[γενέσθαι]] Her. думая, что это невозможно;<br /><b class="num">5)</b> (твердо, доподлинно, действительно) знать (τι Soph., Eur., Plat., Arst. и περί τινος Thuc.): [[ἐπίσταμαι]] [[ἀρτίως]] [[μαθών]], ὅτι … Soph. теперь-то я ясно вижу, что …; ἀνηρ καθ᾽ [[ἡμᾶς]] ἐσθλὸς ὤν, [[ἐπίστασο]] Soph. знай, что для нас ты - благородный муж;<br /><b class="num">6)</b> знать, быть знакомым (τινα Eur.): Ἀρίγνωτον οὐδεὶς [[ὅστις]] οὐκ ἐπίσταται Arph. нет никого, кто не знал бы Аригнота - См тж. [[ἐπιστάμενος]].<br /><b class="num">[[ἐπίσταμαι]]:</b> <b class="num">II</b> ион. (= ἐφίσταμαι) med. к [[ἐφίστημι]]. | |||
}} | }} |