3,277,286
edits
κατατίθημι: Difference between revisions
From LSJ
nl
(5) |
(nl) |
||
| Line 36: | Line 36: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''κατατίθημι:''' μέλ. -[[θήσω]], αόρ. βʹ <i>κατ-έθην</i>· Επικ. τύποι, πληθ. <i>κάτ-θεμεν</i>, <i>κάτ-θετε</i>, <i>κάτ-θεσαν</i>, απαρ. κατ-[[θέμεν]], αʹ πληθ. υποτ. κατα-[[θείομεν]] (αντί για <i>κατα-θῶμεν</i>) —<br /><b class="num">I. 1.</b> Μέσ., <i>κατ-θέμεθα</i>, <i>κατ-θέσθην</i>, μτχ. [[καταθείομαι]]· υποτ. αντί για <i>καταθῶμαι</i>, μτχ. κατ-[[θέμενος]]· [[θέτω]], [[τοποθετώ]] ή απλώνομαι, σε Όμηρ.<br /><b class="num">2.</b> [[καταθέτω]] ή [[προβάλλω]] ως [[βραβείο]], σε Ομήρ. Οδ.· κ.τι ἐς [[μέσον]], [[καταβάλλω]], [[βάζω]] στη [[μέση]], δηλ. προς [[κοινή]] [[χρήση]], σε Ευρ.· [[αλλά]], ἐς [[μέσον]] Πέρσῃσι κ. τὰ πρήγματα, [[μεταδίδω]] στους Πέρσες την [[εξουσία]], [[παρέχω]] σ' αυτούς [[μέρος]] της εξουσίας, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">3.</b> [[καταβάλλω]] ως [[πληρωμή]], [[αποπληρώνω]], στον ίδ., σε Αριστοφ. κ.λπ.· [[εκπληρώνω]] [[υπόσχεση]], <i>ἃ δ' ὑπέσχεό ποτ' καταθήσεις</i>, σε Σοφ.<br /><b class="num">4.</b> [[τοποθετώ]], [[θέτω]], σε Θέογν., Ηρόδ.· ομοίως στη Μέσ., βλ. παρακ. II. 1. 4.<br /><b class="num">II. 1.</b> Μέσ., [[καταθέτω]], [[βάζω]] κατά [[μέρος]] για τον εαυτό μου, Λατ. deponere, λέγεται για όπλα ή ρούχα, σε Όμηρ. κ.λπ. <b>2. α)</b> μεταφ., [[βάζω]] [[τέλος]] σε, [[κανονίζω]], [[τελειώνω]], [[τακτοποιώ]], <i>τὸν πολεμον</i>, σε Θουκ. <b>β)</b> [[βάζω]] κατά μερος, [[συμπεριφέρομαι]] απερίσκεπτα, σε Ξεν.<br /><b class="num">3.</b> [[βάζω]] σε κάποιον [[τόπο]], σε Ησίοδ. κ.λπ.· λέγεται για τους νεκρούς, [[θάβω]], σε Ομήρ. Οδ.<br /><b class="num">4.</b> [[καταθέτω]] για τον εαυτό μου, [[αποθέτω]] (βλ. ανωτ. I. 4), στο ίδ. κ.λπ.· μεταφ., κατατίθεσθαι [[κλέος]], [[θησαυρίζω]] [[δόξα]], σε Ηρόδ.· [[χάριτα]] ή [[χάριν]] κατατίθεσθαί τινι ή [[πρός]] τινα, [[θησαυρίζω]] [[ευγνωμοσύνη]] ή [[εύνοια]], Λατ. collocare gratiam [[apud]] aliquem, στον ίδ. κ.λπ.· ομοίως, <i>εὐεργεσίαν κ</i>., σε Θουκ. κ.λπ. <b>5. α)</b> [[εναποθέτω]] σε [[μέρος]] ασφαλές, στον ίδ., σε Ξεν. <b>β)</b> [[αποθέτω]] στη [[μνήμη]] ή ως [[ανάμνηση]], σε Θέογν., Πλάτ. | |lsmtext='''κατατίθημι:''' μέλ. -[[θήσω]], αόρ. βʹ <i>κατ-έθην</i>· Επικ. τύποι, πληθ. <i>κάτ-θεμεν</i>, <i>κάτ-θετε</i>, <i>κάτ-θεσαν</i>, απαρ. κατ-[[θέμεν]], αʹ πληθ. υποτ. κατα-[[θείομεν]] (αντί για <i>κατα-θῶμεν</i>) —<br /><b class="num">I. 1.</b> Μέσ., <i>κατ-θέμεθα</i>, <i>κατ-θέσθην</i>, μτχ. [[καταθείομαι]]· υποτ. αντί για <i>καταθῶμαι</i>, μτχ. κατ-[[θέμενος]]· [[θέτω]], [[τοποθετώ]] ή απλώνομαι, σε Όμηρ.<br /><b class="num">2.</b> [[καταθέτω]] ή [[προβάλλω]] ως [[βραβείο]], σε Ομήρ. Οδ.· κ.τι ἐς [[μέσον]], [[καταβάλλω]], [[βάζω]] στη [[μέση]], δηλ. προς [[κοινή]] [[χρήση]], σε Ευρ.· [[αλλά]], ἐς [[μέσον]] Πέρσῃσι κ. τὰ πρήγματα, [[μεταδίδω]] στους Πέρσες την [[εξουσία]], [[παρέχω]] σ' αυτούς [[μέρος]] της εξουσίας, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">3.</b> [[καταβάλλω]] ως [[πληρωμή]], [[αποπληρώνω]], στον ίδ., σε Αριστοφ. κ.λπ.· [[εκπληρώνω]] [[υπόσχεση]], <i>ἃ δ' ὑπέσχεό ποτ' καταθήσεις</i>, σε Σοφ.<br /><b class="num">4.</b> [[τοποθετώ]], [[θέτω]], σε Θέογν., Ηρόδ.· ομοίως στη Μέσ., βλ. παρακ. II. 1. 4.<br /><b class="num">II. 1.</b> Μέσ., [[καταθέτω]], [[βάζω]] κατά [[μέρος]] για τον εαυτό μου, Λατ. deponere, λέγεται για όπλα ή ρούχα, σε Όμηρ. κ.λπ. <b>2. α)</b> μεταφ., [[βάζω]] [[τέλος]] σε, [[κανονίζω]], [[τελειώνω]], [[τακτοποιώ]], <i>τὸν πολεμον</i>, σε Θουκ. <b>β)</b> [[βάζω]] κατά μερος, [[συμπεριφέρομαι]] απερίσκεπτα, σε Ξεν.<br /><b class="num">3.</b> [[βάζω]] σε κάποιον [[τόπο]], σε Ησίοδ. κ.λπ.· λέγεται για τους νεκρούς, [[θάβω]], σε Ομήρ. Οδ.<br /><b class="num">4.</b> [[καταθέτω]] για τον εαυτό μου, [[αποθέτω]] (βλ. ανωτ. I. 4), στο ίδ. κ.λπ.· μεταφ., κατατίθεσθαι [[κλέος]], [[θησαυρίζω]] [[δόξα]], σε Ηρόδ.· [[χάριτα]] ή [[χάριν]] κατατίθεσθαί τινι ή [[πρός]] τινα, [[θησαυρίζω]] [[ευγνωμοσύνη]] ή [[εύνοια]], Λατ. collocare gratiam [[apud]] aliquem, στον ίδ. κ.λπ.· ομοίως, <i>εὐεργεσίαν κ</i>., σε Θουκ. κ.λπ. <b>5. α)</b> [[εναποθέτω]] σε [[μέρος]] ασφαλές, στον ίδ., σε Ξεν. <b>β)</b> [[αποθέτω]] στη [[μνήμη]] ή ως [[ανάμνηση]], σε Θέογν., Πλάτ. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=κατα-τίθημι, ep. aor. act. 1 plur. sync. κάτθεμεν, 2 plur. κάτθετε, 3 plur. κάτθεσαν, conj. 1 plur. καταθείομεν, imperat. κάτθετε, inf. κατθέμεν, ep. aor. med. indic. 1 plur. κατθέμεθα, dual. κατθέσθην, conj. 1 sing. καταθείομαι, poët. ptc. κατθέμενος; voor pass. van κατατίθημι zie κατάκειμαι act. neerzetten, neerleggen, plaatsen:; χλαῖναν... κατέθηκεν ἐπὶ θρόνου de mantel legde hij op een zetel Od. 20.96; εἰς τὴν ἀγοράν γράμματα κ. op de markt bekendmakingen neerzetten Plat. Lg. 946d; uitbr.:; ὁδόν een weg aanleggen Pind. P. 5.90; overdr.: τι εἰς τὸ μέσον κ. iets ter discussie stellen Plat. Phlb. 14b. als prijs neerzetten, uitloven:; κ. λέβητα een ketel uitloven Il. 23.267; uitbr.: καταθήσω ἄεθλον ik zal een wedstrijd houden Od. 19.572. neerleggen, betalen:; ἑκατὸν τάλαντα κ. τῷ θεῷ honderd talenten aan de godheid betalen Hdt. 9.120.3; τί τουτοινὶ καταθῶ σοι τοῖν λόφοιν; wat moet ik je betalen voor dit paar pluimen? Aristoph. Pax 1214; overdr.: ἃ δ ’ ὑπέσχεο ποῖ καταθήσεις; hoe wil je nakomen wat je beloofd hebt? Soph. OC 227. med. afleggen, neerleggen (vaak van wapens); opbergen:. ἐς θάλαμον κ. ἔντεα de wapens in een kamer opbergen Od. 19.17; χλαίνας μὲν κατέθεντο κατὰ κλισμούς τε θρόνους τε zij legden hun mantels op de stoelen en de zetels Od. 17.86. overdr. naast zich neerleggen:; ποιητάς de dichters terzijde laten Plat. Prot. 348a; ἐν ἀμελείᾳ κ. verwaarlozen Xen. Mem. 1.4.15; een eind maken aan:. κ. πόλεμον de oorlog beëindigen Thuc. 1.121.1; ἵν ’ ἐγώ … τὸν θυμὸν καταθῶμαι dat ik mijn boosheid opgeef Aristoph. Ve. 567; κ. τὴν μοναρχίαν de alleenheerschappij neerleggen Plut. Fab. 9.3. opzij leggen, bewaren:; ἐπὶ δόρπῳ κ. voor het avondeten bewaren Od. 18.45; κ. βίον voorraad opzij leggen Hes. Op. 601; deponeren, in bewaring geven:. τὴν λείαν ἅπασαν κατέθεντο εἰς Βιθυνούς de hele buit gaven ze in bewaring bij de Bithyniërs Xen. Hell. 1.3.2; παρ ’ οὗς τὴν φιλίαν συνθέμενοι κατεθέμεθα bij wie wij ons vriendschapsverdrag onder bescherming hebben gesteld Xen. An. 2.5.8. overdr. zich verwerven, zich verzekeren van:. κ. ἔχθραν zich vijandschap op de hals halen Lys. 2.22; χάριν κατατίθεσθαι tot dank aan zich verplichten Thuc. 1.33.1; κ. κλέος roem verwerven Plat. Smp. 208c. bewaren, vaststellen:. ὄνομ ’ ἄνθρωποι κατέθεντ ’ de mensen stelden een naam vast Parm. B 19.3; μνημεῖον κ. een merkteken achterlaten Plat. Tht. 209c. | |||
}} | }} | ||
