3,274,917
edits
(6) |
(4b) |
||
Line 33: | Line 33: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''φῐλέω:''' Αιολ. φίλημμι, Επικ. απαρ. [[φιλήμεναι]]· Ιων. και Επικ. γʹ ενικ. προστ. [[φιλέεσκε]]· μέλ. <i>φιλήσω</i>, Επικ. απαρ. [[φιλησέμεν]]· αόρ. αʹ <i>ἐφίλησα</i>, παρακ. <i>πεφίληκα</i> — Μέσ., Επικ. αόρ. αʹ <i>ἐφῑλάμην</i> (όπως από <i>φίλλω</i>), γʹ ενικ. [[ἐφίλατο]], [[φίλατο]], προστ. [[φῖλαι]] — Παθ., Μέσ. μέλ. <i>φιλήσομαι</i>, με Παθ. [[σημασία]] (αντί <i>φιληθήσομαι</i>)· αόρ. αʹ <i>ἐφιλήθην</i>, Επικ. γʹ πληθ. [[ἐφίληθεν]]· παρακ. <i>πεφίλημαι</i>· ([[φίλος]])·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[αγαπώ]], [[περιβάλλω]] με [[στοργή]], Λατ. diligere, σε Όμηρ. κ.λπ.· [[φιλέω]] τινὰ φιλότητα, [[νιώθω]] [[συμπάθεια]] για κάποιον, σε Ομήρ. Οδ.· [[αγαπώ]] και [[περιποιούμαι]] κάποιον ως σύζυγός του, σε Όμηρ.· ο Επικ. Μέσ. αορ. αʹ με Ενεργ. [[σημασία]], σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">2.</b> [[αντιμετωπίζω]] με [[τρυφερότητα]] ή [[ευγένεια]], [[καλωσορίζω]] έναν επισκέπτη, σε Όμηρ. — Παθ., παρ' [[ἄμμι]] φιλήσεαι, θα φιλοξενηθείς στο [[σπίτι]] μας, σε Ομήρ. Οδ.<br /><b class="num">3.</b> [[φιλώ]], σε Αισχύλ. κ.λπ.· με [[διπλή]] αιτ., <i>τὸ [[φίλαμα]]</i>, <i>τὸ τὸν Ἄδωνιν φίλασεν</i>, το [[φιλί]] με το οποίο τον φίλησε, σε Μόσχ. — Μέσ., φιλάμε ο [[ένας]] τον [[άλλο]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">4.</b> λέγεται για πράγματα, [[αγαπώ]], μου αρέσει, [[εγκρίνω]], σε Ομήρ. Οδ., Σοφ.<br /><b class="num">II. 1.</b> με απαρ., [[αγαπώ]] να κάνω [[κάτι]], είμαι [[θιασώτης]] στο να κάνω, [[θέλω]] ή [[συνηθίζω]] να κάνω, σε Ηρόδ., Τραγ.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για πράγματα, γεγονότα, [[αὔρα]] φιλέει πνέειν, σε Ηρόδ.· φιλεῖ [[μεγάλα]] στρατόπεδα ἐκπλήγνυσθαι, μεγάλες μονάδες στρατού είναι επιρρεπείς στο να καταλαμβάνονται από [[πανικό]], σε Θουκ.· <i>πάντα ἀνθρώποισι φιλέει γίνεσθαι</i>, όλα έρχονται στον άνθρωπο με την [[εμπειρία]], σε Ηρόδ.· και [[χωρίς]] <i>[[γίγνεσθαι]]</i>, [[οἷα]] δὴ φιλεῖ, [[καθώς]] είναι [[συνήθεια]], σε Πλάτ.· επίσης, προστ. <i>ὡςδὴ φιλεῖ</i>, [[καθώς]] συνηθίζεται, Λατ. ut solet, σε Πλούτ. | |lsmtext='''φῐλέω:''' Αιολ. φίλημμι, Επικ. απαρ. [[φιλήμεναι]]· Ιων. και Επικ. γʹ ενικ. προστ. [[φιλέεσκε]]· μέλ. <i>φιλήσω</i>, Επικ. απαρ. [[φιλησέμεν]]· αόρ. αʹ <i>ἐφίλησα</i>, παρακ. <i>πεφίληκα</i> — Μέσ., Επικ. αόρ. αʹ <i>ἐφῑλάμην</i> (όπως από <i>φίλλω</i>), γʹ ενικ. [[ἐφίλατο]], [[φίλατο]], προστ. [[φῖλαι]] — Παθ., Μέσ. μέλ. <i>φιλήσομαι</i>, με Παθ. [[σημασία]] (αντί <i>φιληθήσομαι</i>)· αόρ. αʹ <i>ἐφιλήθην</i>, Επικ. γʹ πληθ. [[ἐφίληθεν]]· παρακ. <i>πεφίλημαι</i>· ([[φίλος]])·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[αγαπώ]], [[περιβάλλω]] με [[στοργή]], Λατ. diligere, σε Όμηρ. κ.λπ.· [[φιλέω]] τινὰ φιλότητα, [[νιώθω]] [[συμπάθεια]] για κάποιον, σε Ομήρ. Οδ.· [[αγαπώ]] και [[περιποιούμαι]] κάποιον ως σύζυγός του, σε Όμηρ.· ο Επικ. Μέσ. αορ. αʹ με Ενεργ. [[σημασία]], σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">2.</b> [[αντιμετωπίζω]] με [[τρυφερότητα]] ή [[ευγένεια]], [[καλωσορίζω]] έναν επισκέπτη, σε Όμηρ. — Παθ., παρ' [[ἄμμι]] φιλήσεαι, θα φιλοξενηθείς στο [[σπίτι]] μας, σε Ομήρ. Οδ.<br /><b class="num">3.</b> [[φιλώ]], σε Αισχύλ. κ.λπ.· με [[διπλή]] αιτ., <i>τὸ [[φίλαμα]]</i>, <i>τὸ τὸν Ἄδωνιν φίλασεν</i>, το [[φιλί]] με το οποίο τον φίλησε, σε Μόσχ. — Μέσ., φιλάμε ο [[ένας]] τον [[άλλο]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">4.</b> λέγεται για πράγματα, [[αγαπώ]], μου αρέσει, [[εγκρίνω]], σε Ομήρ. Οδ., Σοφ.<br /><b class="num">II. 1.</b> με απαρ., [[αγαπώ]] να κάνω [[κάτι]], είμαι [[θιασώτης]] στο να κάνω, [[θέλω]] ή [[συνηθίζω]] να κάνω, σε Ηρόδ., Τραγ.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για πράγματα, γεγονότα, [[αὔρα]] φιλέει πνέειν, σε Ηρόδ.· φιλεῖ [[μεγάλα]] στρατόπεδα ἐκπλήγνυσθαι, μεγάλες μονάδες στρατού είναι επιρρεπείς στο να καταλαμβάνονται από [[πανικό]], σε Θουκ.· <i>πάντα ἀνθρώποισι φιλέει γίνεσθαι</i>, όλα έρχονται στον άνθρωπο με την [[εμπειρία]], σε Ηρόδ.· και [[χωρίς]] <i>[[γίγνεσθαι]]</i>, [[οἷα]] δὴ φιλεῖ, [[καθώς]] είναι [[συνήθεια]], σε Πλάτ.· επίσης, προστ. <i>ὡςδὴ φιλεῖ</i>, [[καθώς]] συνηθίζεται, Λατ. ut solet, σε Πλούτ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''φιλέω:''' <b class="num">1)</b> любить (τινα Hom., Trag., Xen., Plat., Plut.; φιλεῖσθαι ἔκ и [[παρά]] τινος Hom., [[ὑπό]] τινος Her. или τινι Eur.): λόγοις φ. Soph. любить (лишь) на словах; [[πᾶς]] τις αὑτὸν τοῦ [[πέλας]] [[μᾶλλον]] φιλεῖ Eur. каждый (из них) любит себя больше, чем ближнего; οὐκ ἔστ᾽ ἐραστὴς [[ὅστις]] οὐκ ἀεὶ φιλεῖ Eur. не любит тот, кто не любит всегда; αἰσχροκέρδειαν φ. Soph. любить нечестные доходы;<br /><b class="num">2)</b> относиться по-дружески: οὐ [[μόνον]] φιλοῖο ἄν, ἀλλὰ καὶ ἐρῷο ὑπ᾽ ἀνθρώπων Xen. (в этом случае) люди будут не только относиться к тебе по-дружески, но и любить тебя;<br /><b class="num">3)</b> целовать (τινα Aesch. и τι Soph.; φ. τῷ στόματι Her., Xen. и κατὰ τὸ [[στόμα]] Anth.): τὰς παρειὰς φιλεῖσθαι Her. целовать друг друга в щеки;<br /><b class="num">4)</b> радушно принимать (τινα ἐν μεγάροισι, φ. καὶ τρέφειν τινά Hom.): φιλήσεαι οἷά κ᾽ ἔχωμεν Hom. тебе будет оказан прием всем, что только есть у нас; (ὁ) φιλέων Hom. гостеприимный хозяин;<br /><b class="num">5)</b> (в знач. лат. [[soleo]] и отчасти, [[amo]]) иметь обыкновение, иметь склонность: φιλέει ὁ θεὸς τὰ ὑπερέχοντα πάντα κολούειν Hom. божество имеет обыкновение подрезать (как садовник) все выдающееся; φιλεῖ τίκτειν [[ὕβρις]] ὕβριν Aesch. насилие обыкновенно порождает насилие; [[νέα]] φροντὶς οὐκ ἀλγεῖν φιλεῖ Eur. молодой ум не знает печали; [[οἷα]] φιλέει [[γενέσθαι]] ἐν πολέμῳ Her. как обыкновенно бывает на войне; [[οἷα]] ([[ὁποῖα]]) φιλεῖ Plat., Luc. как часто происходит, по обыкновению; φιλέει προσημαίνειν impers. Her. обыкновенно появляются предзнаменования. | |||
}} | }} |