3,276,932
edits
ἀνακαλέω: Difference between revisions
From LSJ
1
(2) |
(1) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀνακᾰλέω:''' ποιητ. ἀγ-[[καλέω]], μέλ. <i>-έσω</i>, παρακ. -[[κέκληκα]]·<br /><b class="num">I.</b> [[προσκαλώ]] τους νεκρούς, σε Αισχύλ.· ομοίως στην Μέσ., σε Ευρ.<br /><b class="num">II.</b> [[καλώ]] επανειλημμένα, [[ανακαλώ]]·<br /><b class="num">1.</b> επικαλούμαι, [[ικετεύω]], <i>θεούς</i>, σε Ηρόδ. κ.λπ.· ομοίως στη Μέσ., σε Σοφ., Ευρ.<br /><b class="num">2.</b> [[κλητεύω]], [[εκτελώ]], [[παραθέτω]], [[προσκαλώ]], σε Ηρόδ. — Μέσ., επικαλούμαι για τον εαυτό μου, [[προσκαλώ]], στον ίδ., σε Θουκ.<br /><b class="num">3.</b> [[ονοματίζω]], [[αποκαλώ]] με το όνομά τους, <i>ἀν. κακούς</i>, σε Ευρ.· <i>Δαναούς</i>, σε Θουκ. — Παθ., [[Ἀργεῖος]] ἀνακαλούμενος, σε Σοφ.<br /><b class="num">4.</b> [[φωνάζω]] ώστε να [[ενθαρρύνω]], σε Θουκ. — Μέσ., ἀνακαλεῖσθαι [[τὰς]] [[κύνας]], εξερεθίζοντας τα κυνηγετικά σκυλιά, σε Ξεν.<br /><b class="num">III.</b> [[καλώ]] [[πίσω]], [[ξανακαλώ]], [[κυρίως]] στη Μέσ., σε Αισχύλ.· [[ιδίως]] από την [[εξορία]], σε Πλάτ.· <i>ἀνακαλεῖσθαι τῇ σάλπιγγι</i>, [[σημαίνω]] [[υποχώρηση]], σε Ξεν. | |lsmtext='''ἀνακᾰλέω:''' ποιητ. ἀγ-[[καλέω]], μέλ. <i>-έσω</i>, παρακ. -[[κέκληκα]]·<br /><b class="num">I.</b> [[προσκαλώ]] τους νεκρούς, σε Αισχύλ.· ομοίως στην Μέσ., σε Ευρ.<br /><b class="num">II.</b> [[καλώ]] επανειλημμένα, [[ανακαλώ]]·<br /><b class="num">1.</b> επικαλούμαι, [[ικετεύω]], <i>θεούς</i>, σε Ηρόδ. κ.λπ.· ομοίως στη Μέσ., σε Σοφ., Ευρ.<br /><b class="num">2.</b> [[κλητεύω]], [[εκτελώ]], [[παραθέτω]], [[προσκαλώ]], σε Ηρόδ. — Μέσ., επικαλούμαι για τον εαυτό μου, [[προσκαλώ]], στον ίδ., σε Θουκ.<br /><b class="num">3.</b> [[ονοματίζω]], [[αποκαλώ]] με το όνομά τους, <i>ἀν. κακούς</i>, σε Ευρ.· <i>Δαναούς</i>, σε Θουκ. — Παθ., [[Ἀργεῖος]] ἀνακαλούμενος, σε Σοφ.<br /><b class="num">4.</b> [[φωνάζω]] ώστε να [[ενθαρρύνω]], σε Θουκ. — Μέσ., ἀνακαλεῖσθαι [[τὰς]] [[κύνας]], εξερεθίζοντας τα κυνηγετικά σκυλιά, σε Ξεν.<br /><b class="num">III.</b> [[καλώ]] [[πίσω]], [[ξανακαλώ]], [[κυρίως]] στη Μέσ., σε Αισχύλ.· [[ιδίως]] από την [[εξορία]], σε Πλάτ.· <i>ἀνακαλεῖσθαι τῇ σάλπιγγι</i>, [[σημαίνω]] [[υποχώρηση]], σε Ξεν. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀνακᾰλέω:''' Trag. тж. [[ἀγκαλέω]] преимущ. med.<br /><b class="num">1)</b> звать, называть, именовать (τινας [[ὀνομαστί]] Thuc., Xen.; τινα ἀδελφόν Plat.): (Ἓλληνας) Δαναοὺς καὶ Ἀργείους καὶ Ἀχαιοὺς ἀνακαλεῖ Thuc. (Гомер) именует греков данайцами, аргивянами и ахейцами;<br /><b class="num">2)</b> звать, призывать (θεούς Her., Soph., Eur.; προγόνους Dem.; μεγάλῃ βοῇ τινα Plut.): ἀνακαλεῖς με [[τίνα]] [[βοάν]]; Eur. зачем ты так громко зовешь меня?; ἀ. τινα Lys. вызывать кого-л. (к себе);<br /><b class="num">3)</b> звать обратно, отзывать (πεφευγότας Plat.; sc. τὸν στρατηγόν Thuc.): ἀνακληθεὶς εἰς Ῥώμην Polyb. будучи отозван в Рим; ἀνακαλέσασθαι τῇ σάλπιγγι Xen. приказать трусить отступление; τὸ [[ἅπαξ]] πεσὸν θανάσιμον [[αἷμα]] τίς ἂν [[πάλιν]] [[ἀγκαλέσαιτο]]; Aesch. кто вернет пролитую однажды кровь? т. е. кто может воскресить убитого?;<br /><b class="num">4)</b> подбодрять криком, поощрять (τινα τοῖς ἐπαίνοις Plut.); натравливать (κύνας ἐν [[θήρα]] Xen.);<br /><b class="num">5)</b> исправлять, заглаживать (ἁμαρτήματα Lys.);<br /><b class="num">6)</b> брать назад, отменять (τὴν ὑπόσχεσιν Luc.). | |||
}} | }} | ||
