3,274,117
edits
κλίνω: Difference between revisions
From LSJ
3
(5) |
(3) |
||
| Line 39: | Line 39: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''κλίνω:''' [ῑ], μέλ. <i>κλῐνῶ</i>, αόρ. αʹ [[ἔκλινα]], παρακ. <i>κέκλῐκα</i> — Μέσ., μέλ. <i>κλῐνοῦμαι</i>, αόρ. αʹ <i>ἐκλῑνάμην</i> — Παθ., μέλ. <i>κλῐθήσομαι</i> ή <i>κλῐνήσομαι</i>, αόρ. αʹ [[ἐκλίθην]] [ῐ] ή <i>ἐκλίνθην</i>· αόρ. βʹ [[ἐκλίνην]] [ῐ],<br /><b class="num">I. 1.</b> [[λυγίζω]], γέρνω, [[κλίνω]], [[ρέπω]], Λατ. inclinare, <i>κλίνειν τάλαντα</i>, γέρνω ή [[κλίνω]] την [[ζυγαριά]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>Τρῶαςἔκλιναν</i>, τους έκαναν να υποχωρούν, στο ίδ.· <i>ἔκλινε μάχην</i>, άλλαξε την [[εξέλιξη]] του πολέμου, στο ίδ.<br /><b class="num">2.</b> κάνω [[κάτι]] να γέρνει πάνω σε [[κάτι]] [[άλλο]], δηλ. <i>σάκε'ὤμοισι κλίναντες</i>, δηλ. ανασηκώνοντας τις ασπίδες τους έτσι ώστε η ανώτατη [[στεφάνη]] να αναπαύεται στους ώμους τους, στο ίδ.<br /><b class="num">3.</b> [[στρέφω]] προς [[κάτι]], [[στηρίζω]], [[ὄσσε]] [[πάλιν]] κλίνασα, στρέφοντας τα μάτια της προς τα [[πίσω]], στο ίδ.<br /><b class="num">4.</b> κάνω να ακουμπήσει, να αναπαυθεί, <i>ἐν κλίνῃ κλ. τινά</i>, [[βάζω]] να καθίσει στο [[τραπέζι]], σε Ηρόδ.· μεταφ., [[ἡμέρα]] κλίνει ἅπαντα, να τα υποβιβάσει, να τα αδρανοποιήσει, σε Σοφ.<br /><b class="num">II. 1.</b> Παθ., κάμπτομαι, είμαι λυγισμένος, [[γερμένος]], <i>ἐκλίνθη</i>, παραπάτησε, παρέκκλινε, σε Ομήρ. Ιλ.· λέγεται για ρηχή [[κατσαρόλα]], <i>ἄψ ἑτέρωσ' ἐκλίθη</i>, αναποδογύρισε, ανετράπη προς την [[άλλη]] [[μεριά]], σε Ομήρ. Οδ.<br /><b class="num">2.</b> [[ακουμπώ]] πάνω ή [[αντίκρυ]] σε [[κάτι]], με δοτ., σε Όμηρ.· ομοίως στη Μέσ., <i>κλινάμενος</i>, σε Ομήρ. Οδ.· επίσης, <i>κεκλιμένος ἐπάλξεσιν</i>, ψάχνοντας [[ασφάλεια]] σ' αυτές, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">3.</b> [[ξαπλώνω]], [[κείμαι]], σε Όμηρ. κ.λπ.· [[ξαπλώνω]] σε [[ανάκλιντρο]] στα ομαδικά γεύματα, σε Ηρόδ. κ.λπ.<br /><b class="num">4.</b> λέγεται για τόπους (στον παρακ.) βρίσκομαι με [[κλίση]] προς τη [[θάλασσα]], <i>ἁλὶκεκλιμένη</i>, σε Ομήρ. Οδ.· <i>νῆσοι</i>, αἵθ' ἁλὶ [[κεκλίαται]] (Επικ. αντί <i>κέκλινται</i>), στο ίδ.<br /><b class="num">5.</b> [[ξεφεύγω]] από τη σωστή [[πορεία]], [[παρεκκλίνω]] της οδού, σε Θέογν.<br /><b class="num">III.</b> Μέσ., [[υποχωρώ]], [[εξασθενώ]], λέγεται για την [[ημέρα]], σε Ηρόδ.· ομοίως, αμτβ. στην Ενεργ., ἡ [[ἡμέρα]] ἤρξατο κλίνειν, σε Καινή Διαθήκη· μεταφ., κλ. ἐπὶ τὸ [[χεῖρον]], εκφυλίζομαι, διαφθείρομαι, [[παρακμάζω]], σε Ξεν. | |lsmtext='''κλίνω:''' [ῑ], μέλ. <i>κλῐνῶ</i>, αόρ. αʹ [[ἔκλινα]], παρακ. <i>κέκλῐκα</i> — Μέσ., μέλ. <i>κλῐνοῦμαι</i>, αόρ. αʹ <i>ἐκλῑνάμην</i> — Παθ., μέλ. <i>κλῐθήσομαι</i> ή <i>κλῐνήσομαι</i>, αόρ. αʹ [[ἐκλίθην]] [ῐ] ή <i>ἐκλίνθην</i>· αόρ. βʹ [[ἐκλίνην]] [ῐ],<br /><b class="num">I. 1.</b> [[λυγίζω]], γέρνω, [[κλίνω]], [[ρέπω]], Λατ. inclinare, <i>κλίνειν τάλαντα</i>, γέρνω ή [[κλίνω]] την [[ζυγαριά]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>Τρῶαςἔκλιναν</i>, τους έκαναν να υποχωρούν, στο ίδ.· <i>ἔκλινε μάχην</i>, άλλαξε την [[εξέλιξη]] του πολέμου, στο ίδ.<br /><b class="num">2.</b> κάνω [[κάτι]] να γέρνει πάνω σε [[κάτι]] [[άλλο]], δηλ. <i>σάκε'ὤμοισι κλίναντες</i>, δηλ. ανασηκώνοντας τις ασπίδες τους έτσι ώστε η ανώτατη [[στεφάνη]] να αναπαύεται στους ώμους τους, στο ίδ.<br /><b class="num">3.</b> [[στρέφω]] προς [[κάτι]], [[στηρίζω]], [[ὄσσε]] [[πάλιν]] κλίνασα, στρέφοντας τα μάτια της προς τα [[πίσω]], στο ίδ.<br /><b class="num">4.</b> κάνω να ακουμπήσει, να αναπαυθεί, <i>ἐν κλίνῃ κλ. τινά</i>, [[βάζω]] να καθίσει στο [[τραπέζι]], σε Ηρόδ.· μεταφ., [[ἡμέρα]] κλίνει ἅπαντα, να τα υποβιβάσει, να τα αδρανοποιήσει, σε Σοφ.<br /><b class="num">II. 1.</b> Παθ., κάμπτομαι, είμαι λυγισμένος, [[γερμένος]], <i>ἐκλίνθη</i>, παραπάτησε, παρέκκλινε, σε Ομήρ. Ιλ.· λέγεται για ρηχή [[κατσαρόλα]], <i>ἄψ ἑτέρωσ' ἐκλίθη</i>, αναποδογύρισε, ανετράπη προς την [[άλλη]] [[μεριά]], σε Ομήρ. Οδ.<br /><b class="num">2.</b> [[ακουμπώ]] πάνω ή [[αντίκρυ]] σε [[κάτι]], με δοτ., σε Όμηρ.· ομοίως στη Μέσ., <i>κλινάμενος</i>, σε Ομήρ. Οδ.· επίσης, <i>κεκλιμένος ἐπάλξεσιν</i>, ψάχνοντας [[ασφάλεια]] σ' αυτές, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">3.</b> [[ξαπλώνω]], [[κείμαι]], σε Όμηρ. κ.λπ.· [[ξαπλώνω]] σε [[ανάκλιντρο]] στα ομαδικά γεύματα, σε Ηρόδ. κ.λπ.<br /><b class="num">4.</b> λέγεται για τόπους (στον παρακ.) βρίσκομαι με [[κλίση]] προς τη [[θάλασσα]], <i>ἁλὶκεκλιμένη</i>, σε Ομήρ. Οδ.· <i>νῆσοι</i>, αἵθ' ἁλὶ [[κεκλίαται]] (Επικ. αντί <i>κέκλινται</i>), στο ίδ.<br /><b class="num">5.</b> [[ξεφεύγω]] από τη σωστή [[πορεία]], [[παρεκκλίνω]] της οδού, σε Θέογν.<br /><b class="num">III.</b> Μέσ., [[υποχωρώ]], [[εξασθενώ]], λέγεται για την [[ημέρα]], σε Ηρόδ.· ομοίως, αμτβ. στην Ενεργ., ἡ [[ἡμέρα]] ἤρξατο κλίνειν, σε Καινή Διαθήκη· μεταφ., κλ. ἐπὶ τὸ [[χεῖρον]], εκφυλίζομαι, διαφθείρομαι, [[παρακμάζω]], σε Ξεν. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κλίνω:''' (ῑ) (эп. aor. med. ἐκλινάμην; pass.: fut. κλιθήσομαι, aor. 1 [[ἐκλίθην]] с ῐ и ἐκλίνθην, aor. 2 [[ἐκλίνην]] с ῐ, pf. [[κέκλιμαι|κέκλῐμαι]]; эп. 3 л. sing. praes. conjct. [[κλίνῃσι]])<br /><b class="num">1)</b> склонять, наклонять (τάλαντα Hom.; τὸ [[πρόσωπον]] εἰς τὴν γῆν NT): [[οὐδαμόσε]] [[κλιθῆναι]] Plat. никуда не склоняться, т. е. находиться в равновесии; [[ἡμέρα]] κλίνει τε [[κἀνάγει]] [[πάλιν]] [[τἀνθρώπεια]] погов. Soph. (один) день (то) опускает вниз человеческие судьбы, (то) вновь поднимает (их);<br /><b class="num">2)</b> клониться, склоняться, подходить к концу ([[ἅμα]] τῷ κλῖναι τὸ [[τρίτον]] [[μέρος]] τῆς νυκτός Polyb.; ἡ [[ἡμέρα]] ἤρξατο κ. NT): τῶν πραγμάτων ἐπὶ Ῥωμαίους κεκλικότων Polyb. так как обстоятельства складывались в пользу римлян; κ. πρὸς φυγήν Polyb. дрогнуть и обратиться в бегство;<br /><b class="num">3)</b> прислонять, приставлять, упирать (μάστιγα [[ποτὶ]] [[ζυγόν]], σάκεα ὤμοισι Hom.): ἀσπίσι κεκλιμένοι Hom. опершись на щиты; ξύλα εἰς ἄλληλα κεκλιμένα Her. прислоненные друг к другу жерди; οὐκ [[ἔχει]] [[ποῦ]] τὴν κεφαλὴν κλίνῃ NT ему некуда преклонить голову;<br /><b class="num">4)</b> придвигать (ἅρματα πρὸς [[ἐνώπια]] Hom.);<br /><b class="num">5)</b> прогибать, т. е. взламывать (κλῇθρα Soph.);<br /><b class="num">6)</b> pass. опускаться, падать (φύλλα κεκλιμένα Hom.): [[Ἀσία]] χθὼν ἐπὶ [[γόνυ]] κέκλιται Aesch. асийская земля пала на колени; ἐν νεκύεοσιν κλινθήτην Hom. (Одиссей и Диомед, увидев троянца) припали (к земле) среди трупов; [[ὕπτιος]] κλίνομαι Soph. я падаю навзничь;<br /><b class="num">7)</b> класть, укладывать (τινὰ εἰς εὐνήν Eur.): κλίνατ᾽, οὐ [[σθένω]] ποσίν Eur. положите (меня), я не могу стоять на ногах;<br /><b class="num">8)</b> pass. ложиться: κλίνθη [[κεκμηώς]] Hom. (Ахилл) лег усталый; κλίθητι ἐπὶ χθονός Eur. ляг на землю; κλιθέντες ἐδαίνυντο Her. возлегши, (массагеты) стали пировать;<br /><b class="num">9)</b> pass. быть сложенным, лежать ([[ἔντεα]] χθονὶ κέκλιτο Hom.);<br /><b class="num">10)</b> pf. pass. быть расположенным, находиться (ἁλί Hom.; εἰς τὰς ἄρκτους Polyb.; πρὸς Φοινίκην Diod.);<br /><b class="num">11)</b> pf. pass. обитать, жить (λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισίδι Hom.): δισσαῖς ἀπείροις κλιθείς Soph. (Гелиос), обитающий на обоих материках;<br /><b class="num">12)</b> pass. лежать в могиле, быть погребенным (Ἀλφεοῦ πόρῳ Pind.);<br /><b class="num">13)</b> смещать, сдвигать, передвигать (τι ἐκ τῶν ἀριστερῶν ἐπὶ τὰ [[δεξιά]] Plat.);<br /><b class="num">14)</b> отворачивать ([[ὄσσα]] [[πάλιν]] Hom.): ὁ δ᾽ ἐκλίνθη Hom. он же увернулся (от удара);<br /><b class="num">15)</b> поворачивать: κ. μάχην Hom. изменять ход сражения;<br /><b class="num">16)</b> отражать, отбрасывать, обращать в бегство (Τρῶας Hom.; παρεμβολὰς ἀλλοτρίων NT);<br /><b class="num">17)</b> поворачиваться: κ. ἐπ᾽ или παρ᾽ ἀσπίδα Polyb. поворачиваться в сторону щита, т. е. налево; κ. ἐπὶ [[δόρυ]] Polyb. поворачиваться в сторону копья, т. е. направо;<br /><b class="num">18)</b> грам. изменять по падежам или лицам, т. е. склонять или спрягать. | |||
}} | }} | ||
