3,274,246
edits
κρίνω: Difference between revisions
From LSJ
3
(5) |
(3) |
||
| Line 39: | Line 39: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''κρίνω:''' [ῑ], Επικ. γʹ υποτ. <i>κρίνησι</i>· μέλ. <i>κρῐνῶ</i>, Επικ. <i>κρῐνέω</i>· αόρ. αʹ <i>ἔκρῑνα</i>, παρακ. <i>κέκρῐκα</i> — Μέσ., μέλ. <i>κρῐνοῦμαι</i> (με Παθ. [[σημασία]])· αόρ. αʹ <i>ἐκρινάμην</i> — Παθ., μέλ. <i>κρῐθήσομαι</i>, αόρ. αʹ [[ἐκρίθην]] [ῐ], Επικ. <i>ἐκρίνθην</i>, παρακ. <i>κέκρῐμαι</i>, απαρ. <i>κεκρίσθαι</i>· Λατ. [[cerno]],<br /><b class="num">I.</b> [[ξεχωρίζω]], [[διαχωρίζω]], [[διαμοιράζω]], [[διακρίνω]], σε Ομήρ. Ιλ., Ξεν.<br /><b class="num">II.</b> [[διαλέγω]], [[εκλέγω]], [[επιλέγω]], σε Όμηρ., Ηρόδ., Αττ. — Μέσ., [[διαλέγω]] για τον εαυτό μου, [[επιλέγω]], σε Όμηρ. — Παθ., [[διαλέγομαι]], σε Ομήρ. Ιλ.· μτχ. παρακ. και αορ. αʹ <i>κεκριμένος</i>, [[κριθείς]], εκλεγμένος, [[διαλεχτός]], σε Όμηρ.<br /><b class="num">III. 1.</b> [[αποφασίζω]] αγώνα, στον ίδ., Ηρόδ. κ.λπ.· <i>σκολιὰς κρίνειν θέμιστας</i>, [[εξάγω]] στρεβλές αποφάσεις, δηλ. [[κρίνω]] άδικα, σε Ομήρ. Ιλ.· <i>κρίνουσι βόῃ καὶ οὐ ψήφῳ</i>, αποφάσισαν μέσω φωνών και όχι με [[ψηφοφορία]], σε Θουκ.· [[αποφασίζω]] αγώνα για [[βραβείο]], σε Σοφ. κ.λπ.· κρ. [[τὰς]] θεάς, [[κρίνω]] σχετικά με τον αγώνα τους, δηλ. [[αποφαίνομαι]], [[αποτιμώ]], σε Ευρ. — Παθ. και Μέσ., λέγεται για πρόσωπα, [[αποφασίζω]] σχετικά με διαγωνισμό, [[καταλήγω]], [[γνωμοδοτώ]], σε Όμηρ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> [[αποφαίνομαι]] για, [[κρίνω]], [[επιδικάζω]], [[κατακυρώνω]], [[κράτος]] τινί, σε Σοφ.<br /><b class="num">3.</b> [[εκτιμώ]], [[υπολογίζω]], πρὸς ἐμαυτὸν [[κρίνων]] (<i>αὐτόν</i>), κρίνοντάς τον βάσει του [[εαυτού]] μου, σε Δημ. — Παθ., [[ἴσον]] παρ' ἐμοὶ κέκριται, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">4.</b> [[ερμηνεύω]], [[αναλύω]] όνειρα, στον ίδ., Αισχύλ. κ.λπ.· ομοίως στη Μέσ., σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">5.</b> με αιτ. και απαρ., [[αποφασίζω]] ή [[κρίνω]] ότι, σε Ηρόδ., Αττ.<br /><b class="num">6.</b> με απαρ. μόνο, [[αποφασίζω]] να κάνω [[κάτι]], σε Καινή Διαθήκη<br /><b class="num">IV.</b> 1. [[αμφισβητώ]], σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> [[κατηγορώ]], [[προσάγω]] σε [[δίκη]], σε Ξεν. κ.λπ. — Παθ., προσάγομαι σε [[δίκη]], σε Θουκ. κ.λπ.<br /><b class="num">3.</b> καταδικάζομαι, κατακρίνομαι, σε Σοφ., Δημ. | |lsmtext='''κρίνω:''' [ῑ], Επικ. γʹ υποτ. <i>κρίνησι</i>· μέλ. <i>κρῐνῶ</i>, Επικ. <i>κρῐνέω</i>· αόρ. αʹ <i>ἔκρῑνα</i>, παρακ. <i>κέκρῐκα</i> — Μέσ., μέλ. <i>κρῐνοῦμαι</i> (με Παθ. [[σημασία]])· αόρ. αʹ <i>ἐκρινάμην</i> — Παθ., μέλ. <i>κρῐθήσομαι</i>, αόρ. αʹ [[ἐκρίθην]] [ῐ], Επικ. <i>ἐκρίνθην</i>, παρακ. <i>κέκρῐμαι</i>, απαρ. <i>κεκρίσθαι</i>· Λατ. [[cerno]],<br /><b class="num">I.</b> [[ξεχωρίζω]], [[διαχωρίζω]], [[διαμοιράζω]], [[διακρίνω]], σε Ομήρ. Ιλ., Ξεν.<br /><b class="num">II.</b> [[διαλέγω]], [[εκλέγω]], [[επιλέγω]], σε Όμηρ., Ηρόδ., Αττ. — Μέσ., [[διαλέγω]] για τον εαυτό μου, [[επιλέγω]], σε Όμηρ. — Παθ., [[διαλέγομαι]], σε Ομήρ. Ιλ.· μτχ. παρακ. και αορ. αʹ <i>κεκριμένος</i>, [[κριθείς]], εκλεγμένος, [[διαλεχτός]], σε Όμηρ.<br /><b class="num">III. 1.</b> [[αποφασίζω]] αγώνα, στον ίδ., Ηρόδ. κ.λπ.· <i>σκολιὰς κρίνειν θέμιστας</i>, [[εξάγω]] στρεβλές αποφάσεις, δηλ. [[κρίνω]] άδικα, σε Ομήρ. Ιλ.· <i>κρίνουσι βόῃ καὶ οὐ ψήφῳ</i>, αποφάσισαν μέσω φωνών και όχι με [[ψηφοφορία]], σε Θουκ.· [[αποφασίζω]] αγώνα για [[βραβείο]], σε Σοφ. κ.λπ.· κρ. [[τὰς]] θεάς, [[κρίνω]] σχετικά με τον αγώνα τους, δηλ. [[αποφαίνομαι]], [[αποτιμώ]], σε Ευρ. — Παθ. και Μέσ., λέγεται για πρόσωπα, [[αποφασίζω]] σχετικά με διαγωνισμό, [[καταλήγω]], [[γνωμοδοτώ]], σε Όμηρ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> [[αποφαίνομαι]] για, [[κρίνω]], [[επιδικάζω]], [[κατακυρώνω]], [[κράτος]] τινί, σε Σοφ.<br /><b class="num">3.</b> [[εκτιμώ]], [[υπολογίζω]], πρὸς ἐμαυτὸν [[κρίνων]] (<i>αὐτόν</i>), κρίνοντάς τον βάσει του [[εαυτού]] μου, σε Δημ. — Παθ., [[ἴσον]] παρ' ἐμοὶ κέκριται, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">4.</b> [[ερμηνεύω]], [[αναλύω]] όνειρα, στον ίδ., Αισχύλ. κ.λπ.· ομοίως στη Μέσ., σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">5.</b> με αιτ. και απαρ., [[αποφασίζω]] ή [[κρίνω]] ότι, σε Ηρόδ., Αττ.<br /><b class="num">6.</b> με απαρ. μόνο, [[αποφασίζω]] να κάνω [[κάτι]], σε Καινή Διαθήκη<br /><b class="num">IV.</b> 1. [[αμφισβητώ]], σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> [[κατηγορώ]], [[προσάγω]] σε [[δίκη]], σε Ξεν. κ.λπ. — Παθ., προσάγομαι σε [[δίκη]], σε Θουκ. κ.λπ.<br /><b class="num">3.</b> καταδικάζομαι, κατακρίνομαι, σε Σοφ., Δημ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κρίνω:''' (ῑ) (pf. [[κέκρικα|κέκρῐκα]]; med.: aor. ἐκρῑνάμην, pf. κέκρῐμαι; pass.: aor. [[ἐκρίθην]] с ῐ - дор. [[κρίθην]], pf. κέκρῐμαι, эп. part. [[κρινθείς]])<br /><b class="num">1)</b> отделять, разделять (καρπόν τε καὶ ἄχνας Hom.);<br /><b class="num">2)</b> разделять, распределять или выстраивать (ἄνδρας κατὰ φῦλα Hom.);<br /><b class="num">3)</b> различать ([[τούς]] τε ἀγαθοὺς καὶ τοὺς κακούς Xen.; τὸ [[ἀληθές]] τε καὶ μή Plat.);<br /><b class="num">4)</b> выбирать, избирать (φῶτας ἀρίστους, τινὰ ἐκ πάντων Hom.); выбирать, оказывать предпочтение, предпочитать (ἄφθονον ὄλβον Aesch.; τὸν Ἀπόλλω πρὸ Μαρσύου Plat.): τὰ ὑφ᾽ [[ὑμῶν]] κριθέντα Isocr. то, что вами одобрено;<br /><b class="num">5)</b> разбирать ([[δίκην]] Her.; κρίσιν Plat.): κ. τὰς θεάς Eur. разбирать спор богинь;<br /><b class="num">6)</b> (раз)решать, улаживать (νείκεα Hom.): κρίνεσθαι δίκῃ Thuc. разрешать свой спор в порядке арбитража;<br /><b class="num">7)</b> выносить решение, постановлять (περί τινος Plat.): κ. ψήφῳ Thuc. решать на основании поданных голосов; σκολιὰς θέμιστας κ. Hom. выносить неправильные решения; πράσσειν τὸ [[κριθέν]] Polyb. выполнить решение (задуманное); τὰ κεκριμένα Arst., NT решения, постановления;<br /><b class="num">8)</b> приходить к заключению, делать вывод: [[κρίνω]] σε [[νικᾶν]] Aesch. я прихожу к заключению, что ты одержал верх;<br /><b class="num">9)</b> судить, обвинять (κ. τινὰ περὶ προδοσίας Isocr.): κ. θανάτου Xen. выносить смертный приговор; κρίνεσθαι κρίσιν θανάτου, κρίνεσθαι περὶ θανάτου Dem. и κρίνεσθαι θανάτου Thuc. быть обвиняемым в тягчайшем преступлении (угрожающем смертной казнью); ὁ [[κρίνων]] Dem. судья, обвинитель; ὁ κρινόμενος Aeschin. обвиняемый, подсудимый; κριθῆναί τινι NT судиться с кем-л.;<br /><b class="num">10)</b> осуждать, приговаривать: ὁκεκριμένος Aeschin. осужденный;<br /><b class="num">11)</b> судить, полагать, считать (τινὰ θεοῖσι ἰσούμενον Soph.; κρίνεις σὺ [[μέγιστον]] ἀνθρώποις ἀγαθὸν εἶναι πλοῦτον; Plat.): Ἑλλήνων κριθεὶς [[ἄριστος]] Soph. слывущий лучшим из греков;<br /><b class="num">12)</b> испытывать, проверять (ἀσπὶς πολέμῳ κεκριμένη Anth.);<br /><b class="num">13)</b> толковать, истолковывать, объяснять ([[ἐνύπνιον]] Her.; med. ὀνείρους Hom.);<br /><b class="num">14)</b> определять (τῇ γλώττῃ τὴν ἐν τοῖς ἐδεστοῖς ἡδονήν Arst.): [[οὖρος]] κεκριμένος Hom. ветер определенного направления, т. е. постоянный;<br /><b class="num">15)</b> расспрашивать, выпытывать (μὴ κρῖνε, μὴ ἐξέταζε Soph.): κ. καὶ ἐξελέγχειν (sc. τινά) Soph. допрашивать и изобличать кого-л.;<br /><b class="num">16)</b> med. состязаться, бороться: κ. [[Ἄρηϊ]] Hom. вести бой, сражаться; κ. Τιτήνεσσι Hes. сражаться с Титанами; κ. περὶ ἀρετῆς Her. спорить о доблести; οὐ κρινοῦμαι τῶνδέ σοι τὰ πλείονα Eur. об этом я не буду больше спорить с тобой;<br /><b class="num">17)</b> физиол. выделять, выводить из организма: τὰ χρινόμενα [[κάτω]] Arst. выделения. | |||
}} | }} | ||
