πελάζω: Difference between revisions

{{lsm

|lsmtext='''πελάζω:''' μέλ. <i>-άσω</i>, Αττ. [[πελῶ]], ποιητ. <i>πελάσω</i>, αόρ. αʹ <i>ἐπέλασα</i>, Επικ. <i>πέλασα</i>, <i>ἐπέλασσα</i>, <i>πέλασσα</i> — Μέσ., αόρ. αʹ ευκτ. <i>πελασσαίατο</i> — Παθ., αόρ. αʹ <i>ἐπελάσθην</i>, επίσης [[ἐπλάσθην]] [ᾱ]· Επικ. γʹ ενικ. και πληθ. συγκεκ. Παθ. αορ. βʹ <i>ἔπλητο</i>, [[πλῆτο]], [[ἔπληντο]], [[πλῆντο]]· παρακ. [[πέπλημαι]], μτχ. [[πεπλημένος]]· ([[πέλας]]),<br /><b class="num">Α.</b> Αμτβ.,<br /><b class="num">1.</b> [[πλησιάζω]], [[έρχομαι]] κοντά, [[προσέρχομαι]], [[έλκω]] [[πλησίον]] ή κοντά, με δοτ., πέλασεν [[νήεσσι]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>τούτοις σὺ μὴ πελάζεις</i>, σε Αισχύλ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> [[σπανίως]] με γεν., πελάσαι [[νεῶν]], [[έρχομαι]] κοντά στα πλοία, σε Σοφ.· <i>πελάζειν σῆς πάτρας</i>, στον ίδ.<br /><b class="num">3.</b> με πρόθ., [[πελάζω]] πρὸς τοῖχον, σε Ησίοδ., στον ίδ.· [[οὐκέτι]] πελᾶτε, δεν θα με πλησιάσει [[άλλο]] περισσότερο, σε Σοφ.<br /><b class="num">4.</b> απόλ., σε Ξεν. <b>Β.</b> Μτβ.,<br /><b class="num">1.</b> [[φέρνω]] κοντά, κάνω να πλησιάσει, <i>Κρήτῃ ἐπέλασσεν</i> (ενν. [[τὰς]] [[νέας]]), σε Ομήρ. Οδ.· <i>νευρὴν μαζῷ πέλασεν</i>, έφερε τη [[χορδή]] [[ψηλά]] στο [[στήθος]] του στο [[τράβηγμα]] του τόξου, στο ίδ.· ἐπέλασσα θαλάσσῃ [[στῆθος]], στο [[κολύμπι]], στο ίδ.· <i>πέλασε χθονί</i>, τους έφερε στη γη, σε Ομήρ. Ιλ.· [[ἔπος]] [[ἐρέω]], <i>ἀδάμαντι πελάσσας</i>, το έκαναν ισχυρό όπως το [[διαμάντι]], σε Χρησμ. [[παρά]] Ηροδ.<br /><b class="num">2.</b> ακολουθ. από πρόθ., <i>μὲ νῆσον ἐς Ὠγυγίην πέλασαν θεοί</i>, σε Ομήρ. Οδ. <b>Γ.</b> στην Παθ. όπως το Ενεργ. αμτβ.,<br /><b class="num">I. 1.</b> [[έρχομαι]] [[πλησίον]], [[πλησιάζω]] κ.λπ., με δοτ., σε Ομήρ. Ιλ.· [[πλῆτο]] χθονί, ήρθε κοντά (δηλ. βούλιαξε) στη γη, στο ίδ.<br /><b class="num">2.</b> [[σπανίως]] με γεν., σε Σοφ.<br /><b class="num">3.</b> ακολουθ. από πρόθ., <i>πελασθῆναι ἐπὶ τὸν θεόν</i>, στον ίδ.<br /><b class="num">II.</b> κάνω την πρώτη [[επαφή]] ή παντρεύομαι, λέγεται για [[γυναίκα]], σε Αισχύλ.

}}