3,274,917
edits
(6) |
(4b) |
||
Line 36: | Line 36: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ὑπομένω:''' μέλ. <i>-μενῶ</i>, αόρ. αʹ <i>ὑπ-έμεινα</i>,<br /><b class="num">I.</b> [[μένω]] [[πίσω]], [[επιζώ]], [[παραμένω]] στη [[ζωή]], σε Ομήρ. Οδ., Ηρόδ., Αττ.<br /><b class="num">II.</b> μτβ.,<br /><b class="num">1.</b> με αιτ. προσ., [[περιμένω]] κάποιον, [[περιμένω]] την επίθεσή του, [[αναμένω]] την [[εισβολή]], σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ.· [[ὑπομένω]] [[τὰς]] Σειρῆνας, [[αντιμετωπίζω]] με [[παρρησία]] το [[παρουσιαστικό]] τους, σε Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> με αιτ. πράγμ., [[δείχνω]] [[υπομονή]] [[κάτω]] από, [[υπομένω]] καρτερικά, με [[υπομονή]], υποτάσσομαι, [[υποκύπτω]], παραδίδομαι σε, σε Ηρόδ., Θουκ. κ.λπ.· [[ὑπομένω]] τὴν κρίσιν, [[περιμένω]] τη [[δίκη]], σε Αισχίν.· [[περιμένω]] για [[κάτι]], <i>τὴν ἑορτήν</i>, σε Θουκ.<br /><b class="num">3.</b> απόλ., [[μένω]] στον [[τόπο]] μου, [[μένω]] [[σταθερός]], [[αμετακίνητος]], σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ. κ.λπ.· <i>ὑπομένων καρτερεῖν</i>, [[βαστώ]] υπομονετικά, σε Πλάτ.<br /><b class="num">4.</b> με απαρ., [[δέχομαι]] ή [[τολμώ]] να κάνω [[κάτι]], [[περιμένω]] να κάνω [[κάτι]], [[επιμένω]] να κάνω [[κάτι]], όπως το Λατ. sustinere, σε Ομήρ. Οδ., Ξεν.<br /><b class="num">5.</b> ομοίως με μτχ. που αναφέρεται στο [[υποκείμενο]] (συνημμένη), <i>εἰ ὑπομενέουσι χεῖρας ἀνταειρόμενοι</i>, εάν θα τολμήσουν να σηκώσουν τα χέρια τους [[εναντίον]] μου, σε Ηρόδ.· <i>ὑπομένει ὠφελούμένος</i>, συναινεί, συμφωνεί στο να βοηθηθεί, σε Πλάτ.· με μτχ. που αναφέρεται στο [[αντικείμενο]] (συνημμένη), [[ὑπομένω]] Ξέρξην ἐπιόντα, περιμένοντας την επίθεσή του, σε Ηρόδ. κ.λπ. | |lsmtext='''ὑπομένω:''' μέλ. <i>-μενῶ</i>, αόρ. αʹ <i>ὑπ-έμεινα</i>,<br /><b class="num">I.</b> [[μένω]] [[πίσω]], [[επιζώ]], [[παραμένω]] στη [[ζωή]], σε Ομήρ. Οδ., Ηρόδ., Αττ.<br /><b class="num">II.</b> μτβ.,<br /><b class="num">1.</b> με αιτ. προσ., [[περιμένω]] κάποιον, [[περιμένω]] την επίθεσή του, [[αναμένω]] την [[εισβολή]], σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ.· [[ὑπομένω]] [[τὰς]] Σειρῆνας, [[αντιμετωπίζω]] με [[παρρησία]] το [[παρουσιαστικό]] τους, σε Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> με αιτ. πράγμ., [[δείχνω]] [[υπομονή]] [[κάτω]] από, [[υπομένω]] καρτερικά, με [[υπομονή]], υποτάσσομαι, [[υποκύπτω]], παραδίδομαι σε, σε Ηρόδ., Θουκ. κ.λπ.· [[ὑπομένω]] τὴν κρίσιν, [[περιμένω]] τη [[δίκη]], σε Αισχίν.· [[περιμένω]] για [[κάτι]], <i>τὴν ἑορτήν</i>, σε Θουκ.<br /><b class="num">3.</b> απόλ., [[μένω]] στον [[τόπο]] μου, [[μένω]] [[σταθερός]], [[αμετακίνητος]], σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ. κ.λπ.· <i>ὑπομένων καρτερεῖν</i>, [[βαστώ]] υπομονετικά, σε Πλάτ.<br /><b class="num">4.</b> με απαρ., [[δέχομαι]] ή [[τολμώ]] να κάνω [[κάτι]], [[περιμένω]] να κάνω [[κάτι]], [[επιμένω]] να κάνω [[κάτι]], όπως το Λατ. sustinere, σε Ομήρ. Οδ., Ξεν.<br /><b class="num">5.</b> ομοίως με μτχ. που αναφέρεται στο [[υποκείμενο]] (συνημμένη), <i>εἰ ὑπομενέουσι χεῖρας ἀνταειρόμενοι</i>, εάν θα τολμήσουν να σηκώσουν τα χέρια τους [[εναντίον]] μου, σε Ηρόδ.· <i>ὑπομένει ὠφελούμένος</i>, συναινεί, συμφωνεί στο να βοηθηθεί, σε Πλάτ.· με μτχ. που αναφέρεται στο [[αντικείμενο]] (συνημμένη), [[ὑπομένω]] Ξέρξην ἐπιόντα, περιμένοντας την επίθεσή του, σε Ηρόδ. κ.λπ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὑπομένω:''' <b class="num">1)</b> оставаться (позади, на месте и т. п.) Hom., Plat.: οἱ ὑπομένοντες Thuc. и οἱ ὑπομείναντες Xen. оставшиеся (дома); τὸ ὑπομένον ἐν Σπάρτῃ Her. то, что осталось в Спарте;<br /><b class="num">2)</b> оставаться в живых; τοῖσι [[ἀνδράσι]] οὐ ὑπέμεινον τὰ τέκνα Her. у этих людей дети не выживали;<br /><b class="num">3)</b> быть устойчивым, неподвижным, постоянным: μηδὲν ὑπομένει Arst. нет ничего неподвижного;<br /><b class="num">4)</b> твердо стоять, выдерживать напор (ὑ. τε καὶ καρτερεῖν Plat.): Ἀργεῖοι ὑπέμειναν ἀολλέες Hom. аргивяне сомкнутыми рядами стойко держались; ὑ. τινά или ἐρωήν τινος Hom. выдерживать чей-л. натиск, уметь устоять против кого-л.; ἐς ἀλκὴν [[ὑπομεῖναι]] Thuc. схватиться врукопашную; πολλοὺς χρόνους ὑπομεμενηκώς τὴν πολιορκίαν Polyb. выдержавший долгую осаду; καὶ χάριτας καὶ ἀπειλὰς [[ὑπομεῖναι]] Dem. устоять как перед милостями, так и перед угрозами; οἱ δ᾽ οὐχ ὑπέμειναν Lys. они не стали настаивать; ὑπομείνωμεν τοῦτον τὸν λόγον Plat. будем держаться этого положения; οὐχ [[ὑπομεῖναι]] τὴν κρίσιν Lys., Aeschin. уклониться от суда; ὑπομένων πονεῖν Xen. упорно работающий; ὑπομείνας εἰς [[τέλος]] NT претерпевший до конца;<br /><b class="num">5)</b> сносить, выдерживать, терпеть (τὴν δουλείαν Thuc.; τὴν ἀλγηδόνα Plat.): οὐχ ὑπομένει ὠφελούμενος Plat. он не терпит, чтобы ему оказывали услуги; οὐχ [[ὑπομεῖναι]] τὰς δωρεάς Isocr. отвергнуть дары; [[αἰσχρόν]] τι [[ὑπομεῖναι]] Plat. совершить (точнее допустить) какой-л. постыдный поступок; [[ὑπομεῖναι]] τοὺς νόμους Dem. подчиниться законам;<br /><b class="num">6)</b> решаться, отваживаться, принимать на себя: τοὺς ἐκ τοῦ πολέμου κινδύνους [[ὑπομεῖναι]] Isocr. пойти на военные опасности; [[ἔτι]] ὑπομένεις με κηδεύων Soph. и ты решаешься заботиться обо мне; ὑπόμεινον προστάξας τοῖς ἡγεμόσι Xen. потрудись дать распоряжение военачальникам; τὴν πόλιν [[ἐκλιπεῖν]] [[ὑπομεῖναι]] Dem. решиться оставить город; εἰ ὑπομενέουσι χεῖρας ἐμοὶ ἀνταειρόμενοι; Her. (скажи), дерзнут ли они поднять на меня руку?;<br /><b class="num">7)</b> ожидать, поджидать (τὴν ἑορτήν Thuc.; ὅσα [[ἡμᾶς]] ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ ὑπέμενεν Plat.): ἡ ὑπομένουσά τινα [[κόλασις]] Polyb. ожидающая кого-л. кара. | |||
}} | }} |