νωτίζω: Difference between revisions

|lstext='''νωτίζω''': ([[νῶτον]]) Τραγ. [[ῥῆμα]], ἐν χρήσει μόνον κατ’ ἀόρ., πλὴν ἐν τῷ συνθέτῳ ἀπο-˙ [[στρέφω]] τὰ νῶτα, Λατ. lerga dare, οἱ δὲ… πρὸς φυγὴν ἐνώτισαν, ἔστρεψαν τὰ νῶτα καὶ ἔφυγον, Εὐρ. Ἀνδρ. 1141˙ [[μετὰ]] συστοίχου αἰτ., παλίσσυτον [[δράμημα]] νωτίσαι, παλινδρομῆσαι (Σχόλ.), Σοφ. Ο. Τ. 193. ΙΙ. [[καλύπτω]] τὰ νῶτά τινος, τινὰ Εὐρ. Φοίν. 654, πρβλ. Ἡρ. Μαιν. 362, καὶ ἴδε [[νώτισμα]]˙ [[ὡσαύτως]], πόντον [[ὥστε]] νωτίσαι, [[οὕτως]] [[ὥστε]] νὰ περάσῃ [[ὑπὲρ]] τὰ νῶτα τῆς θαλάσσης, Αἰσχύλ. Ἀγ. 286 ἴδε [[νῶτον]] ΙΙ. - Καθ’ Ἡσύχ.: «νωτίζειν˙ διώκειν, τρέπειν».