ascisco: Difference between revisions

{{Georges

|georg=a-scīsco (ad-scīsco), ascīvī, ascītum, ere (2. [[ascio]]), jmd. zu od. [[als]] etw. beiziehen, an- od. [[aufnehmen]], I) eig.: collectis [[undique]] perditis hominibus, exsulibus omnium civitatum ascitis, receptis latronibus etc., Hirt. b. G.: plurimos cuiusque generis homines ascivisse [[sibi]] dicitur, mulieres [[etiam]] [[aliquot]], [[quae]] etc., Sall.: asciverunt [[sibi]] [[illud]] [[oppidum]] piratae, [[primo]] commercio, [[deinde]] [[etiam]] societate, Cic. – m. ad u. Akk., alqm ad [[hoc]] sceleris [[foedus]], Cic.: voluntarios [[undique]] ad spem praedae, Liv. – m. in u. Akk. (s. Heräus Tac. hist. 3, 52, 11), alqm in numerum civium, Cic., in civitatem, Liv.: alqm in senatum, Tac.: virginem in [[matrimonium]], Iustin.: alqm in [[nomen]] familiae suae, Suet.: alqm in adoptionem, Spart.: alqm in societatem sceleris, Curt.: in conscientiam facinoris [[pauci]] asciti, Tac. – m. [[inter]] u. Akk., [[inter]] patricios, Tac. Agr. 9. – m. Dat., superis [[ascitus]] [[Caesar]], [[unter]] die G., Ov. ex Pont. 4, 9, 127. – m. Acc. [[des]] Prädikats [[als]] [[was]], alqm patronum, Cic.: alqm civem [[aut]] civitate donare, Cic.: alqm successorem, Suet. – absol. u. refl., ascivere comites, es schlossen [[sich]] an [[als]] G., Gratt. cyn. 16. – II) übtr.: A) übh. [[herbeiziehen]], an-, [[aufnehmen]], [[sich]] [[aneignen]], neglegere patrios [[ritus]], peregrinos asciscere, Liv.: u. so [[sacra]] a Graecis ascita et [[accepta]], Cic.: amicitiam [[propter]] utilitates, Cic.: hanc consuetudinem [[libenter]] asc., Cic.: [[quod]] [[natura]] ipsa asciscat (begehrt) et [[probet]], Cic. – B) insbes.: 1) etw. billigend [[annehmen]] = [[billigen]], gutheißen, [[anerkennen]], [[zulassen]], [[sich]] [[gefallen]] [[lassen]], quas (leges) [[Latini]] voluerunt, asciverunt, Cic.: tu [[vero]] ista ne asciveris [[neve]] fueris commenticiis rebus [[assensus]], Cic.: ne labar ad opinionem et [[aliquid]] asciscam et comprobem incognitum, Cic.: [[illud]] et [[melius]] et verius, [[omnia]], [[quae]] [[natura]] aspernetur, in [[malis]] [[esse]], [[quae]] asciscat, in bonis, Cic.: cum iussisset [[populus]] [[Romanus]] [[aliquid]], si id ascivissent socii populi ac [[Latini]], Cic. – 2) asc. [[sibi]] alqd, etw. [[für]] [[sich]] in [[Anspruch]] [[nehmen]], etw. [[sich]] [[beilegen]], [[sich]] [[anmaßen]], [[sibi]] sapientiam, Cic.: [[sibi]] eloquentiae laudem, Tac. – [[ohne]] [[sibi]]: plebem parto [[auxilio]] [[imperium]] [[quoque]] ascituram, Liv. – Dav. ascītus, a, um, hergeholt, [[fremd]], genitos [[esse]] [[vos]] [[mihi]], [[non]] ascitos milites credite, Curt.: [[lepos]] [[ascitus]], angebildeter (Ggstz. [[lepos]] [[nativus]]), Nep. – / Synk. Perf. adscisti, [[Fronto]] ad Ver. 2, 1. p. 121, 8 N.

}}