3,274,246
edits
πότμος: Difference between revisions
From LSJ
m
no edit summary
(2b) |
mNo edit summary |
||
| (26 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=potmos | |Transliteration C=potmos | ||
|Beta Code=po/tmos | |Beta Code=po/tmos | ||
|Definition=ὁ, (πίπτω) poet. word, < | |Definition=ὁ, ([[πίπτω]]) ''poet.'' word,<br><span class="bld">A</span> that which [[befall]]s one, [[lot]], [[destiny]]:<br><span class="bld">1</span> in Hom. always of [[evil]] [[destiny]], especially of [[death]]; of the [[killer]], <b class="b3">πότμον ἐφῆκε, ἐφήσω</b>, Il.4.396, Od.19.550; or of the killed, πότμον ἐπισπεῖν Il.6.412, Od.2.250, al.; θάνατον καὶ πότμον [[ἐπισπεῖν]] Il.2.359, 20.337, al.; also [[θανέειν]] καὶ πότμον ἐπισπεῖν 7.52, Od.4.562, al.; ὀλόμην καὶ πότμον ἐπέσπον 11.197; αἴ κε θάνῃς καὶ πότμον ἀναπλήσῃς βιότοιο Il.4.170, cf. 11.263; also [[πότμον]] [[ἐφάψαι]] = πότμον [[ἐφεῖναι]], Pi.''O.'' 9.60, cf. B.5.158, etc.; <b class="b3">πότμον ἀμπιπλάντες ὁμοῖον</b>, of the Dioscuri who lived on alternate days, Pi.''N.''10.57.<br><span class="bld">2</span> after Hom. without a [[sense]] of [[evil]], πότμος [[συγγενής]] one's [[natural]] [[gift]]s, ib.5.40; εὐτυχεῖ π. [[Aeschylus|A.]]''[[The Persians|Pers.]]''709; καλλίπαις π. Id.''Ag.''762 (lyr.), cf. 1005 (lyr.); <b class="b3">πότμος ξυνήθης πατρός</b> my father's customary [[fortune]], S.''Tr.''88; πότμος [[ἄποτμος]] E.''Hipp.'' 1143 (lyr.); τίνα ποτ' Ἠλέκτρα πότμον εἴληχε βιότου; Id.''IT''913; [[θανεῖν]] ζηλωτὸς ἐν Ἑλλάδι π. Arist.''Fr.Lyr.''6.4.<br><span class="bld">II</span> personified, [[Destiny]], ὁ μέγας Πότμος Pi.''P.''3.86. [The first [[syllable]] long in Hom., but sometimes short in later poets, ''IG''9(1).871 (Corc., iii B.C.), Orph.''A.''1291; commonly short in Trag., but long in S.''Tr.''88, ''Fr.''871.1.] | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0690.png Seite 690]] ὁ (πετ, [[πίπτω]]), das, was Einem zufällt, Zufall, Loos, | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0690.png Seite 690]] ὁ (πετ, [[πίπτω]]), das, was Einem zufällt, Zufall, Loos, [[Schickfal]]; gew. Unglück, bes. Todesloos, [[Todesgeschick]], in welcher Bdtg Hom. von dem, der den Tod verhängt, bereitet, πότμον ἐφεῖναι sagt, wie Τυδεὺς μὲν καὶ τοῖσιν ἀεικέα πότμον ἐφῆκεν, Il. 4, 396; ὃς πᾶσι μνηστῆρσιν ἀεικέα πότμον ἐφήσω, Od. 19, 550; von dem, der ihn erleidet, πότμ ον [[ἐπισπεῖν]], Il. 6, 412; auch οὐ γάρ πώ τοι [[μοῖρα]] [[θανεῖν]] καὶ πότμον [[ἐπισπεῖν]], 7, 52; [[ἐπεί]] κ' Ἀχιλεὺς θάνατον καὶ πότμον ἐπίσπῃ, 20, 337; [[ὀλόμην]] καὶ πότμον ἐπέσπον, Od. 11, 197; ähnl. πότμον ἀναπλήσαντες, Il. 11, 263, sein Schicksal erfüllt habend, gestorben; ἑτάρων ἐρέων ἀδευκέα πότμον, Od. 10, 245, das herbe Geschick der in Schweine verwandelten Gefährten; – Pind. allgemein [[Loos]]; ὁ [[πότμος]] συγγενὴς κρίνει ἔργων πέρι, N. 5, 40; [[πότμος]] συγγενὴς ἐπέβασεν εὐαμερίας, I. 1, 39; τύχα πότμου, P. 2, 56; πότμῳ σὺν εὐδαίμονι, Ol. 2, 18; πότμον ἀμπιπλάντες ὁμοῖον, N. 10, 57; εὐθυπορῶν, Aesch. Ag. 977; [[διχόφρων]], Spt. 881; Soph. u. Eur., [[τίνα]] πότμον εἴληχε βίου, I. T. 913; sp. D. – [Auch die Attiker brauchen zuweilen die erste Sylbe lang, Seidl. vers. dochm. p. 106; spätere Epiker haben sie zuweilen kurz, Jacobs A. P. p. 572.] | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (ὁ) :<br />ce qui tombe au sort, <i>d'où</i><br /><b>1</b> [[sort fatal]], [[mort]] : πότμον [[ἐπισπεῖν]] IL subir la mort;<br /><b>2</b> <i>postér.</i> sort, destinée <i>en gén.</i> : [[πότμος]] [[ἄποτμος]] EUR sort qui n'en est pas un, <i>càd</i> sort funeste.<br />'''Étymologie:''' R. Πετ, tomber ; cf. [[πίπτω]]. | |||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=πότμος -ου, ὁ [~ πίπτω] [[doodslot]]:; ὃς δέ κεν... θάνατον καὶ πότμον ἐπίσπῃ al wie zijn dood en noodlot ontmoet Il. 15.495; αἴ κε... πότμον ἀναπλήσῃς βιότοιο als je jouw levenslot vervuld hebt Il. 4.170; post-hom. lot; εὐτυχεῖ πότμῳ met gunstig lot Aeschl. Pers. 709; π. βιότου levenslot Eur. IT 913; διοίσω πότμον ἄποτμον ik zal een ondraaglijk lot dragen Eur. Hipp. 1143; personif. ὁ Πότμος Lot. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''πότμος:''' ὁ (атт. обычно πο)<br /><b class="num">1</b> [[судьба]], [[участь]], [[жребий]], Hom. etc.: π. [[ἄποτμος]] Eur. несчастная судьба; [[καλλίπαις]] π. οἴκων Aesch. дом, счастливый в детях;<br /><b class="num">2</b> [[злая участь]], [[гибель]]: θάνατον καὶ πότμον [[ἐπισπεῖν]] Hom. найти смерть и погибель. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''πότμος''': ὁ, (√ΠΕΤ, [[πίπτω]])· ― ποιητικ. [[λέξις]], ὅ,τι πίπτει εἴς τινα, ὁ [[κλῆρος]], ἡ [[μοῖρα]], ἡ [[τύχη]] τινός: 1) Συνήθως ἐπὶ κακῆς μοίρας, καὶ [[συχνάκις]] ὡς αἱ λ. [[μοῖρα]], [[μόρος]], ἐπὶ θανάτου· οὕτω παρ’ Ὁμ. ἀείποτε [[εἴτε]] ἐπὶ τοῦ φονέως, πότμον ἐφεῖναι Ἰλ. Δ. 396, Ὀδ. Τ. 550· [[εἴτε]] ἐπὶ τοῦ φονευομένου, πότμον [[ἐπισπεῖν]] Ἰλ. Ζ. 412, Ὀδ. Β. 250, κτλ.· ὁ Ὅμ. συνάπτει [[ὡσαύτως]] θάνατον καὶ πότμον [[ἐπισπεῖν]] Ἰλ. Β. 359, Υ. 337, κτλ.· σπανιώτερον θανεῖν καὶ πότμον [[ἐπισπεῖν]] Ἰλ. Η. 52, Ὀδ. Δ. 562· [[ὀλόμην]] καὶ πότμον [[ἐπέσπον]] Ὀδ. Λ. 197 (πρβλ. [[ἑτοῖμος]])· αἴ και θάνῃς καὶ πότμον ἀναπλήσῃς βιότοιο Ἰλ. Δ. 170, πρβλ. Λ. 263· ― [[ὡσαύτως]] παρὰ Πινδ. καὶ τοῖς τραγ., πότμον ἐφάψαι = π. ἐφεῖναι, Πινδ. Ο. 9. 91· πότμον ἀμπιπλάντες ὁμοῖον, ἐπὶ τῶν Διοσκόρων οἵτινες ἔζων ἡμέραν παρ’ ἡμέραν, ὁ αὐτ. ἐν Ν. 10. 106· πότμον εἴληχε βιότου Εὐρ. Ι. Τ. 914. 2) [[ἄνευ]] ἐννοίας κακοῦ τινος, π. [[συγγενής]], τὰ φυσικὰ δῶρά τινος, Πινδ. Ν. 5. 74· εὐτυχεῖ π. Αἰσχύλ. Πέρσ. 709· [[καλλίπαις]] π. ὁ αὐτ. ἐν Ἀγ. 762, πρβλ. 1005· π. ξυνήθης πατρός, ἡ [[συνήθης]] [[τύχη]] τοῦ πατρός μου, Σοφ. Τρῳ. 88· π. ἄποτμος Εὐρ. Ἱππ. 1144· θανεῖν ζηλωτὸς ἐν Ἑλλάδι π. Ἀριστ. Ἀποσπ. 625. ΙΙ. ὡς [[πρόσωπον]], ἡ Μοῖρα, Πινδ. Π. 3. 153. ― [Ἡ πρώτη συλλαβὴ ἀείποτε μακρὰ παρ’ Ὁμ., ἀλλ’ [[ἐνίοτε]] βραχεῖα παρὰ μεταγεν. Ἐπικ., Ἰακώψ. εἰς Ἀνθ. Π. σ. 572· συνήθως βραχεῖα παρ’ Ἀττ., ἀλλὰ μακρὰ ἐν ἄρσει, Σοφ. Τρ. 88, Ἀποσπ. 713.] | |lstext='''πότμος''': ὁ, (√ΠΕΤ, [[πίπτω]])· ― ποιητικ. [[λέξις]], ὅ,τι πίπτει εἴς τινα, ὁ [[κλῆρος]], ἡ [[μοῖρα]], ἡ [[τύχη]] τινός: 1) Συνήθως ἐπὶ κακῆς μοίρας, καὶ [[συχνάκις]] ὡς αἱ λ. [[μοῖρα]], [[μόρος]], ἐπὶ θανάτου· οὕτω παρ’ Ὁμ. ἀείποτε [[εἴτε]] ἐπὶ τοῦ φονέως, πότμον ἐφεῖναι Ἰλ. Δ. 396, Ὀδ. Τ. 550· [[εἴτε]] ἐπὶ τοῦ φονευομένου, πότμον [[ἐπισπεῖν]] Ἰλ. Ζ. 412, Ὀδ. Β. 250, κτλ.· ὁ Ὅμ. συνάπτει [[ὡσαύτως]] θάνατον καὶ πότμον [[ἐπισπεῖν]] Ἰλ. Β. 359, Υ. 337, κτλ.· σπανιώτερον θανεῖν καὶ πότμον [[ἐπισπεῖν]] Ἰλ. Η. 52, Ὀδ. Δ. 562· [[ὀλόμην]] καὶ πότμον [[ἐπέσπον]] Ὀδ. Λ. 197 (πρβλ. [[ἑτοῖμος]])· αἴ και θάνῃς καὶ πότμον ἀναπλήσῃς βιότοιο Ἰλ. Δ. 170, πρβλ. Λ. 263· ― [[ὡσαύτως]] παρὰ Πινδ. καὶ τοῖς τραγ., πότμον ἐφάψαι = π. ἐφεῖναι, Πινδ. Ο. 9. 91· πότμον ἀμπιπλάντες ὁμοῖον, ἐπὶ τῶν Διοσκόρων οἵτινες ἔζων ἡμέραν παρ’ ἡμέραν, ὁ αὐτ. ἐν Ν. 10. 106· πότμον εἴληχε βιότου Εὐρ. Ι. Τ. 914. 2) [[ἄνευ]] ἐννοίας κακοῦ τινος, π. [[συγγενής]], τὰ φυσικὰ δῶρά τινος, Πινδ. Ν. 5. 74· εὐτυχεῖ π. Αἰσχύλ. Πέρσ. 709· [[καλλίπαις]] π. ὁ αὐτ. ἐν Ἀγ. 762, πρβλ. 1005· π. ξυνήθης πατρός, ἡ [[συνήθης]] [[τύχη]] τοῦ πατρός μου, Σοφ. Τρῳ. 88· π. ἄποτμος Εὐρ. Ἱππ. 1144· θανεῖν ζηλωτὸς ἐν Ἑλλάδι π. Ἀριστ. Ἀποσπ. 625. ΙΙ. ὡς [[πρόσωπον]], ἡ Μοῖρα, Πινδ. Π. 3. 153. ― [Ἡ πρώτη συλλαβὴ ἀείποτε μακρὰ παρ’ Ὁμ., ἀλλ’ [[ἐνίοτε]] βραχεῖα παρὰ μεταγεν. Ἐπικ., Ἰακώψ. εἰς Ἀνθ. Π. σ. 572· συνήθως βραχεῖα παρ’ Ἀττ., ἀλλὰ μακρὰ ἐν ἄρσει, Σοφ. Τρ. 88, Ἀποσπ. 713.] | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
| Line 23: | Line 29: | ||
}} | }} | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=[[πότμος]] (-ος, -ου, -ῳ, -ον.) | |sltr=[[πότμος]] (-ος, -ου, -ῳ, -ον.) [[fortune]] ([[good]] or [[bad]]) πότμῳ σὺν εὐδαίμονι (O. 2.18) τὸν εὔφρονα πότμον (O. 2.36) Τιμόσθενες, [[ὔμμε]] δ' ἐκλάρωσεν [[πότμος]] Ζηνὶ (O. 8.15) μὴ καθέλοι μιν αἰὼν πότμον ἐφάψαις ὀρφανὸν γενεᾶς (O. 9.60) τὸ πλουτεῖν δὲ σὺν τύχᾳ πότμου σοφίας [[ἄριστον]] (P. 2.56) λαγέταν [[γάρ]] [[τοι]] τύραννον δέρκεται εἴ τιν' ἀνθρώπων ὁ [[μέγας]] [[πότμος]] (P. 3.86) πότμου παραδόντος (P. 5.3) [[πότμος]] δὲ κρίνει συγγενὴς ἔργων [[πέρι]] πάντων (N. 5.40) [[καίπερ]] ἐφαμερίαν [[οὐκ]] εἰδότες οὐδὲ μετὰ νύκτας [[ἄμμε]] [[πότμος]] ἅντιν' ἔγραψε [[δραμεῖν]] [[ποτὶ]] στάθμαν (N. 6.6) εἴργει δὲ πότμῳ ζυγένθ' ἕτερον ἕτερα (N. 7.6) πότμον ἀμπιπλάντες ὁμοῖον (''[[sc.]]'' [[Διόσκουροι]]) (N. 10.57) (μάτρωι) [[χάλκασπις]] ᾧ πότμον μὲν [[Ἄρης]] ἔμειξεν (i. e. θάνατον Σ) (I. 7.25) ]ποτμος[ Θρ. 5c. 2. πότμοιο λιπα[ ?fr. 334a. 5. pro pers., ἐμοὶ δ' ὁποίαν ἀρετὰν ἔδωκε Πότμος [[ἄναξ]], εὖ οἶδ [[ὅτι]] [[χρόνος]] τελέσει (N. 4.42) [[νῦν]] δ' [[αὖτις]] ἀρχαίας ἐπέβασε Πότμος συγγενὴς εὐαμερίας (''[[sc.]]'' αὐτόν) (I. 1.39) | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ὁ, Α<br />(<b>ποιητ. τ.</b>)<br /><b>1.</b> [[καθετί]] που συμβαίνει τυχαία σε κάποιον<br /><b>2.</b> [[μοίρα]], [[τύχη]], [[συνήθως]] κακή<br /><b>3.</b> [[θάνατος]] που καθορίζεται από το πεπρωμένο, [[μοιραίος]] [[θάνατος]] («[[ὀλόμην]] καὶ πότμον [[ἐπέσπον]]», <b>Ομ. Οδ.</b>)<br /><b>4.</b> <b>ως κύριο όν.</b> <i>Πότμος</i><br />η Μοίρα («ὁ [[μέγας]] Πότμος», <b>Πίνδ.</b>)<br /><b>5.</b> <b>φρ.</b> α) «[[πότμος]] [[συγγενής]]» — φυσικές χάρες, [[φυσικά]] προτερήματα («[[πότμος]] δὲ κρίνει συγγενὴς ἔργων περὶ πάντων», <b>Πίνδ.</b>)<br />β) «πότμον ἀμπιπλάντες | |mltxt=ὁ, Α<br />(<b>ποιητ. τ.</b>)<br /><b>1.</b> [[καθετί]] που συμβαίνει τυχαία σε κάποιον<br /><b>2.</b> [[μοίρα]], [[τύχη]], [[συνήθως]] κακή<br /><b>3.</b> [[θάνατος]] που καθορίζεται από το πεπρωμένο, [[μοιραίος]] [[θάνατος]] («[[ὀλόμην]] καὶ πότμον [[ἐπέσπον]]», <b>Ομ. Οδ.</b>)<br /><b>4.</b> <b>ως κύριο όν.</b> <i>Πότμος</i><br />η Μοίρα («ὁ [[μέγας]] Πότμος», <b>Πίνδ.</b>)<br /><b>5.</b> <b>φρ.</b> α) «[[πότμος]] [[συγγενής]]» — φυσικές χάρες, [[φυσικά]] προτερήματα («[[πότμος]] δὲ κρίνει συγγενὴς ἔργων περὶ πάντων», <b>Πίνδ.</b>)<br />β) «πότμον ἀμπιπλάντες ὁμοῖον» — λεγόταν για τους Διοσκούρους, οι οποίοι ζούσαν [[μέρα]] [[παρά]] [[μέρα]] (<b>Πίνδ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Η λ. έχει σχηματιστεί από την ετεροιωμένη [[βαθμίδα]] <i>ποτ</i>- της ρίζας <i>πετ</i>- του [[πίπτω]] με [[επίθημα]] -<i>μος</i> (<b>πρβλ.</b> <i>όγ</i>-<i>μος</i>: <i>όλ</i>-<i>μος</i>)]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''πότμος:''' ὁ (√<i>ΠΕΤ</i> του [[πίπτω]]),<br /><b class="num">1.</b> αυτό που συμβαίνει σε κάποιον, η [[τύχη]] κάποιου, [[μοίρα]]· [[συνήθως]] λέγεται για την κακή [[μοίρα]], το θάνατο· λέγεται για το φονιά, πότμον [[ἐφεῖναι]], ή για αυτόν που έχει φονευτεί, πότμον [[ἐπισπεῖν]], σε Όμηρ.· επίσης σε Πίνδ., Τραγ.<br /><b class="num">2.</b> [[χωρίς]] τη [[σημασία]] του κακού, [[πότμος]] [[συγγενής]], τα [[φυσικά]] «δώρα», χαρίσματα κάποιου, σε Πίνδ.· <i>εὐτυχεῖ πότμῳ</i>, σε Αισχύλ.· [[πότμος]] [[ξυνήθης]] πατρός, η συνηθισμένη [[μοίρα]] του [[πατέρα]] μου, σε Σοφ. (η παραλήγουσα [[συχνά]] βραχεία, σε Τραγ.). | |lsmtext='''πότμος:''' ὁ (√<i>ΠΕΤ</i> του [[πίπτω]]),<br /><b class="num">1.</b> αυτό που συμβαίνει σε κάποιον, η [[τύχη]] κάποιου, [[μοίρα]]· [[συνήθως]] λέγεται για την κακή [[μοίρα]], το θάνατο· λέγεται για το φονιά, πότμον [[ἐφεῖναι]], ή για αυτόν που έχει φονευτεί, πότμον [[ἐπισπεῖν]], σε Όμηρ.· επίσης σε Πίνδ., Τραγ.<br /><b class="num">2.</b> [[χωρίς]] τη [[σημασία]] του κακού, [[πότμος]] [[συγγενής]], τα [[φυσικά]] «δώρα», χαρίσματα κάποιου, σε Πίνδ.· <i>εὐτυχεῖ πότμῳ</i>, σε Αισχύλ.· [[πότμος]] [[ξυνήθης]] πατρός, η συνηθισμένη [[μοίρα]] του [[πατέρα]] μου, σε Σοφ. (η παραλήγουσα [[συχνά]] βραχεία, σε Τραγ.). | ||
}} | }} | ||
{{ | {{mdlsj | ||
| | |mdlsjtxt=[[πότμος]], ὁ, [!πετ, Root of [[πίπτω]]<br /><b class="num">1.</b> that [[which]] befals one, one's lot, [[destiny]]: [[commonly]] of [[evil]] [[destiny]], [[death]], of the [[killer]], πότμον [[ἐφεῖναι]], or of the killed, πότμον [[ἐπισπεῖν]], Hom.;—also in Pind. and Trag.<br /><b class="num">2.</b> without a [[sense]] of [[evil]], π. [[συγγενής]] one's [[natural]] gifts, Pind.; εὐτυχεῖ πότμῳ Aesch.; π. [[ξυνήθης]] πατρός my [[father]]'s [[customary]] [[fortune]], Soph. [Penult. often [[short]] in Trag.] | ||
}} | }} | ||
{{etym | {{etym | ||
|etymtx=See also: s. [[πίπτω]]. | |etymtx=See also: s. [[πίπτω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{trml | ||
| | |trtx====[[fate]]=== | ||
Albanian: gullmë, fat; Arbëreshë: psorë; Arabic: قِسْمَة, مَصِير, قَدَر, تَقْدِير; Hijazi Arabic: مَصِير, قَدَر, نَصيب, قِسْمَة; Armenian: ճակատագիր, բախտ; Aromanian: soarti, soarte, lahno, mirã, nãfãcã, scriatã, tihi, ursitã; Azerbaijani: qədər, bəxt, nəsib, tale; Bashkir: яҙмыш; Basque: halabehar; Belarusian: лёс, доля; Bengali: ভাগ্য, নসীব, নিয়তি; Bhojpuri: तकदीर, भाग्य; Breton: tonkadur; Bulgarian: съдба, участ, орис; Burmese: ကြမ္မာ; Carpathian Rusyn: судьба, доля, осуд; Catalan: destí, fat; Cherokee: ᎢᏳᏓᎵᏍᏓᏁᏗ; Chinese Mandarin: [[命運]], [[命运]], [[氣數]], [[气数]], [[宿命]], [[運命]], [[运命]]; Czech: osud, úděl; Dalmatian: suart; Danish: skæbne; Dutch: [[lot]], [[beschikking]]; Esperanto: sorto, destino, fatalo; Estonian: saatus; Faroese: lagna; Finnish: kohtalo; French: [[destin]], [[destinée]], [[sort]]; Friulian: fât, destìn, sorte; Galician: destino, sorte; Georgian: ბედი, ბედისწერა; German: [[Schicksal]], [[Los]], [[Geschick]]; Greek: [[μοίρα]], [[ειμαρμένη]], [[πεπρωμένο]], [[τύχη]], [[ριζικό]]; Ancient Greek: [[αἶσα]], [[μοῖρα]], [[μόρος]], [[πεπρωμένη]], [[πότμος]], [[τὸ μόρσιμον]], [[τὸ χρῆν]]; Gujarati: નસીબ, કિસ્મત, તકદીર, ભાગ્ય, મુકદ્દર, કરમ; Hebrew: מַזָּל, גּוֹרָל; Hindi: क़िस्मत, किस्मत, नसीब, तक़दीर, तकदीर, भाग्य, विधि, नियति, लेख, कर्म, करम, नसीब, मुक़द्दर, मुकद्दर, भाग; Hungarian: sors; Icelandic: örlög; Irish: cinniúint; Istriot: suorto; Italian: [[fato]], [[sorte]], [[destino]]; Japanese: 運命, 宿命; Kazakh: тағдыр, пешене, жазмыш; Khmer: កម្ម, គំនូស, ជោគវាសនា; Korean: 운명(運命), 숙명(宿命); Kurdish Central Kurdish: چارەنووس; Northern Kurdish: çarenivîs, qeder, qismet, nesîb; Kyrgyz: тагдыр; Lao: ກັມແລະເວນ, ກັມ, ກະເຍີມ; Latin: [[fatum]], [[sors]], [[fatus]], [[pars]]; Latvian: liktenis; Lithuanian: likimas; Macedonian: судбина; Malay: nasib, takdir; Malayalam: വിധി, തലയിലെഴുത്ത്; Mizo: khúarèl, khúaléng; Mongolian Cyrillic: хувь тавилан, хувь зохиол, хувь заяа, мөхөл, үхэл, заяа тавилан; Norman: destinné, sort; Norwegian Bokmål: skjebne; Nynorsk: lagnad; Occitan: sòrt; Old English: wyrd; Pashto: قسمت; Persian: سرنوشت, تقدیر, قسمت; Plautdietsch: Schikjsol; Polish: los, dola, przeznaczenie; Portuguese: [[destino]], [[fado]]; Punjabi Gurmukhi: ਲੇਖ, ਕ਼ਿਸਮਤ, ਤਕ਼ਦੀਰ; Shahmukhi: لیکھ, قِسْمَت, تَقْدِیر; Romanian: soartă, destin; Romansch: destin, sort; Russian: [[судьба]], [[доля]], [[участь]], [[рок]], [[удел]], [[фатум]]; Sanskrit: भाग्य, दैव, नियति, अदृष्ट; Sardinian: solte, solte, solti, sorti; Scots: weird; Scottish Gaelic: cinneamhain; Serbo-Croatian Cyrillic: у̀суд, су̏дбина, су̀дба; Roman: ùsud, sȕdbina, sùdba; Sicilian: fatu, distinu, sorti; Slovak: osud; Slovene: usoda; Sorbian Lower Sorbian: pśisud, pśisuźenje, kjabel; Spanish: [[destino]], [[azar]], [[hado]], [[fatum]], [[destinación]]; Swahili: majaliwa; Swedish: öde; Tagalog: tadhana; Tajik: сарнавишт, бахт, толеъ, насиба, оянда, қисмат; Tatar: язмыш; Thai: ดวง, โชคชะตา, พรหมลิขิต, กรรม, ชะตา; Tibetan: ལས, སྐལ་ལས, སྔོན་ལས; Turkish: alın yazısı, yazgı, kader, kısmet; Turkmen: takdyr, täleý, nesibe, ykbal; Ukrainian: доля, льос, талан; Urdu: قسمت, تقدیر, مقدر; Uyghur: تەقدىر; Uzbek: taqdir, nasiba, qismat; Venetan: sorte, sort, destìn; Vietnamese: số phận, số mạng, vận mệnh, túc mệnh; Welsh: tynged; Yakut: дьылҕа, төлкө, анал; Yiddish: גורל; Zazaki: qeder, qısmet, nasib, teqdir, nuşıte, suhud | |||
}} | }} | ||
