εὔδιος: Difference between revisions

|Definition=ον, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">calm, fine, clear</b>, of air, weather, sea, ἄνεμος <span class="bibl">X.<span class="title">HG</span>1.6.38</span> (Comp.); εὔδια πάντα <span class="bibl">Theoc.22.22</span>; ἁλὸς ἄκραι <span class="bibl">A.R.1.521</span>, etc.; <b class="b2">warm, mild</b>, χειμών Hp.Aër.10; <b class="b2">peaceful</b>, εὔ. καὶ γαληνὸς βίος <span class="bibl">Ph.1.411</span>; of persons, <b class="b2">mild, gracious</b>, <b class="b3">εὐδίhα</b> <b class="b2">the Gracious one</b>, Inscr. Cypr. in <span class="title">Berl.Sitzb.</span>1911.639, cf. <span class="bibl">Opp.<span class="title">H.</span>4.29</span>; τὸ εὔδιον τοῦ προσώπου <span class="bibl">M.Ant.6.30</span>: neut. <b class="b3">εὔδιον, εὔδια</b>, as Adv., <span class="bibl">Opp.<span class="title">C.</span>1.44</span>, <span class="title">AP</span>10.14.1 (Agath.): Comp. -αίτερος X. l.c.: Sup. -<b class="b3">εστάτη [χώρη</b>] Hp.Aër. 12. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> <b class="b2">in fine weather</b>, κέπφοι εὔδιοι ποτέονται <span class="bibl">Arat.916</span>; <b class="b2">bringing fine weather</b>, <span class="bibl">Orph.<span class="title">H.</span>38.24</span>. (For <b class="b3">εὔδιϝος</b>, cf. [[Ζεύς]].) <b class="b3"> [ῐ</b> in <b class="b3">εὐδία, εὔδιος</b>, exc. metri gr., Orph. l.c., Arat. l.c.]</span>

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1062.png Seite 1062]] ([[Ζεύς]], [[Διός]]), <b class="b2">still, ruhig, heiter</b> (vgl. [[εὐδιεινός]] u. [[εὐδία]]), bes. bei Sp. von dem Ruhen der Stürme, ἐκ δ' ἀνέμοιο εὔδιοι ἐκλύζοντο – ἄκραι Ap. Rh. 1, 521; [[κλίμα]] Strab. III p. 144; [[νῆσος]] ποιοῦσα [[εὔδιον]] τὸν λιμένα D. Sic. 12, 61, wie Luc. pisc. 29; τὰ πρὸς πλόον εὔδια πάντα Theocr. 22, 22; bei heiterm Wetter Etwas thuend, Arat. 991 u. öfter; oft übertr., [[εὔδιος]] καὶ ἥδιστος [[βίος]], ruhig, heiter, poet., u. ähnl., wie ποτὲ μὲν φαίνεις πολὺν ὑετόν, [[ἄλλοτε]] δ' [[αὖτε]] [[εὔδιος]] Ep. ad. 37 (XII, 156); πρηΰς τε καὶ [[εὔδιος]] [[ἄμμιν]] ἱκάνοις Opp. H. 4, 29; vgl. Jacobs zu Philostr. 20, 17; τὸ [[εὔδιον]] τοῦ προσώπου M. Ant. 6, 29; – [[εὔδιον]] steht adverb., Opp. Cyn. 1, 44, wie εὔδια [[πόντος]] πορφύρεται Agath. (X, 14). – Bei Hippocr. <b class="b2">mild</b>, in Beziehung auf die Wärme, χειμὼν [[μήτε]] [[λίην]] [[εὔδιος]] [[μήτε]] ὑπερβάλλων τῷ ψύχει. Vgl. oben [[εὐδιαίτερος]]. Hippocr. hat auch den superl. εὐδιεστάτη. [ι wird von Arat. u. Orph., wenn die letzte Sylbe lang ist, auch lang gebraucht.]