ἐπίχαρτος: Difference between revisions

|lstext='''ἐπίχαρτος''': -ον, ([[ἐπιχαίρω]]) ἐφ’ ᾧ τις αἰσθάνεται χαράν, εὐφρόσυνος, Σοφ. Τ. 1262· γεραροῖς ἐπίχαρτον Αἰσχύλ. Ἀγ. 722· ἀλλὰ κατὰ τὸ πλεῖστον, 2) ἐφ’ ᾧ τις ἐπιχαίρει [[ἐπιχαιρησικάκως]], ἐχθροῖς ἐπίχαρτα [[πέπονθα]], παθήματα παρέχοντα ἀφορμὴν χαρᾶς εἰς τοὺς ἐχθρούς μου, Αἰσχύλ. Πρ. 158· οἱ δικαίως τι πάσχοντες ἐπίχαρτοι, δηλ. ἄξιοι [[ὅπως]] ἐπιχαίρῃ τις διὰ τὸ [[πάθημα]] αὐτῶν, Θουκ. 3. 67, Δημ. 1127. 11· βαρβάροις [[ἐπίχαρτος]] γενόμενος, προξενήσας ἐπὶ τούτῳ χαρὰν τοῖς βαρβάροις, Πλάτ. Ἐπιστ. 356Β. ΙΙ. μεταβ. = ἐπιχαίρων, «Φιλωνίδης δὲ (ἐν Ἀδήλ. 7) τὸν ἐπιχαίροντα ἐπίχαρτον εἴρηκεν· ἀλλὰ καὶ τοῦτο φαῦλον, [[ὥστε]] βέλτιον μὴ ὀνόμασι χρῆσθαι, ἀλλὰ μετοχαῖς» [[Πολυδ]]. Γ΄, 101.