άσμενος: Difference between revisions

|mltxt=[[ἄσμενος]], -η, -ον (Α)<br />1.1. [[πάρα]] πολύ [[ευχαριστημένος]], [[περιχαρής]]<br /><b>2.</b> (με επιρρ. σημ.)<br />ευχαρίστως, με [[μεγάλη]] [[χαρά]]<br />II. <b>επίρρ.</b> <i>ἀσμένως</i><br />ευχαρίστως, με πολλή [[χαρά]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Ο τ. φέρει το ινδοευρ. [[επίθημα]] -<i>meno</i>-, το οποίο χαρακτηρίζει στην Ελληνική τις μετοχές [[μέσης]] φωνής, [[πράγμα]] που οδήγησε στην [[υπόθεση]] ότι επρόκειτο αρχικά για [[μετοχή]], αβέβαιης όμως προελεύσεως. Υποστηρίχθηκε ότι ο τ. [[άσμενος]] προέρχεται από τ. <i>Fάδ</i>-<i>σ</i>-<i>μενος</i> ([[μετοχή]] αθεμάτου σιγματικού αορίστου, η οποία εξηγεί και το -<i>σ</i> του τ.) και ότι συνδέεται με τα [[ανδάνω]], [[ήδομαι]], με τα οποία έχει στενή σημασιολογική [[συγγένεια]]. Όμως η [[υπόθεση]] αυτή προσκρούει στο [[γεγονός]] ότι δεν έχει μαρτυρηθεί το αρχικό <i>F</i>, [[καθώς]] και στην [[έλλειψη]] δασύτητας στον τ. ([[εκτός]] αν θεωρηθεί [[επικός]] ή [[ιωνικός]], ο [[οποίος]] έχει υποστεί [[ψίλωση]]). Κατ' άλλους όμως ο τ. [[άσμενος]] συνδέεται με το ρ. [[νέομαι]] «[[έρχομαι]], [[επανέρχομαι]], [[επιστρέφω]]» και προέρχεται από <i>ņs</i>-<i>s</i>-<i>menos</i> με πρωταρχική [[σημασία]] «αυτός που έχει σωθεί, ο [[ασφαλής]]». Υποστηρίχτηκε [[τέλος]] ότι η λ. ανάγεται στη [[ρίζα]] <i>as</i>- «[[παχαίνω]]», η οποία [[κατά]] μία [[υπόθεση]] αποτελεί και τη [[ρίζα]] του τ. <i>άση</i>].