καταπληκτικός: Difference between revisions

|lstext='''καταπληκτικός''': -ή, -όν, δυνάμενος νὰ καταπλήξῃ, φέρων κατάπληξιν, θαυμασμὸν, [[εὐπρόσωπος]] καὶ κ. Μάχων παρ’ Ἀθην. 578C· ἵνα μὴ μόνον [[εὐπαρακολούθητος]], ἀλλὰ καὶ κ. γένηται ἡ [[διήγησις]] Πολύβ. 4. 28, 6, [[ὅπερ]] ἀλλαχοῦ, σαφῆ τὰ γεγονότα καὶ θαυμαστὰ λέγει 8. 4, 10· διὸ καὶ ὁ Μουσών. παρὰ Στοβ. Ἀνθολ. 326, 43 διαστέλλει τὸ καταπληκτικὸν τοῦ φοβεροῦ: [[πειρατέον]] καταπληκτικὸν [[μᾶλλον]] τοῖς ὑπηκόοις ἢ φοβερὸν θεωρεῖσθαι. 2) [[τρομερός]], [[πρόσοψις]], [[κραυγή]], προσβολὴ Πολύβ. 3. 114, 4., 11. 16, 2., 3. 13, 6· τὰ εἰς πόλεμον κατ. Διόδ. 2, 16.― Ἐπίρρ., -κῶς, μετὰ καταπλήξεως, κ. πολεμεῖν Πολύβ. 3. 41, 3· κ. λέγειν 4. 85, 2, κτλ.