κεφάλαιος: Difference between revisions

|lstext='''κεφάλαιος''': -α, -ον, (κεφαλὴ) ἀνήκων εἰς τὴν κεφαλήν· μεταφορ. ὡς τὸ λατ. capitalis, πρῶτος, [[κύριος]], ρῆμα κεφ. (μετὰ λογοπαιχνίου ἐπὶ τοῦ [[κεφαλίτης]] [[λίθος]]) Ἀριστοφ. Βάτρ. 854. ΙΙ. τὸ πλεῖστον ὡς οὐσιαστ. κεφάλαιον, τό, = [[κεφαλή]], τὰ περὶ τὴν κεφαλὴν μέρη, ἰδίως τοῦ ἰχθύος, θύννου τε κεφάλαιον τοδὶ Καλλ. ἐν «Κύκλωψι» 1· ἐν τῷ πληθ., Ἄμφις ἐν «Φιλεταίρῳ» 1, Σωτάδης ἐν «Ἐγκλειομέναις» 1. 5· ― [[ὡσαύτως]], κ. ῥαφανῖδος Ἀριστ. Νεφ. 981. 2) τὸ κύριον, τὸ πρώτιστον, τὸ σπουδαιότατον [[ζήτημα]] ἢ [[μέρος]], κ. δὴ παιδείας λέγομεν τὴν ὀρθὴν τροφὴν Πλάτ. Νόμ. 643D· ― ἰδίως ἐπὶ λόγου ἢ γραφῆς, τὸ σύνολον τῆς ὑποθέσεως, κεφάλαια λόγων Πινδ. Π. 4. 206· τὰ κ. συγγράφων Εὐριπίδῃ, γράφων ἢ [[ὁρίζων]] τὰ σπουδαιότερα μέρη τοῦ δράματος, Ἀντιφάν. ἐν «Καρσὶ» 1. 5· συχνὸν παρὰ πεζογράφοις, Θουκυδ. 4. 50, Πλάτ. Γοργ. 453Α, κτλ.· κ. τῶν εἰρημένων Ἰσοκρ. 39D, πρβλ. 113Β· ἐν κεφαλαίῳ, ἢ ὡς ἐν κ. εἰπεῖν, ἵνα εἴπῃ τις κεφαλαιωδῶς, Ξεν. Κύρ. 6. 3, 18, Πλάτ. Συμπ. 186C, κ. ἀλλ.· [[ὡσαύτως]], ἐν κεφαλαίοις ὑπομνῆσαι, ἀποδεῖξαι, περιλαβεῖν τι Θουκ. 6. 87, Λυσ. 132. ἐν τέλ., Ἰσοκρ. 16D, κτλ.· βραχυτάτῳ κ. μαθεῖν Θουκ. 1. 36· [[οὕτως]], ἐπὶ κεφαλαίου, τύπῳ καὶ ἐπὶ κεφαλαίου ([[οὕτως]] ἀναγνωστ. ἀντὶ -αίῳ), ἀντίθετ. τῷ ἀκριβῶς, Ἀριστ. Ἠθικ. Ν. 2. 7, 5, πρβλ. Πολύβ. 1. 65, 5., 3. 5, 9, Λουκ. Νιγρ. 1· ἐπὶ κεφαλαίων Δημ. 442. 21, κτλ.· ― ἰδίως ἐν ἀνακεφαλαιώσει ἐπιχειρήματος, ἐν συγκεφαλαιώσει, Πλάτ. Τίμ. 26· κεφαλαίῳ δε.., λατ. denique, ψήφισμ. παρὰ Δημ. 282. 12· τὸ δ’ οὖν κεφάλαιον ὁ αὐτὸς 299. 3· τὸ δὲ κ. τῶν λόγων, [[ἄνθρωπος]] εἶ Μένανδ. ἐν Ἀδήλ. 2. 10· συνάγειν τὸ κ., συγκεφαλαιοῦν, Ἀριστ. Μετὰ τὰ Φυσ. 7. 1, 1. 3) ἐπὶ προσώπων, ἡ [[κεφαλή]], ὁ [[ἀρχηγός]], ὁ πρῶτος, ὅ τι περ κ. τῶν [[κάτωθεν]], ἐπὶ τοῦ Περικλέους, Εὔπολ. ἐν «Δήμοις» 5· ἐν ᾗ φράσει μεταγεν. συγγραφεῖς παρενέβαλλον τὸ ἄρθρον ὅ τι περ τὸ κ., Λουκ. Ἁρμον. 3, Ἐνύπν. 24, Φιλοψ. 6. κτλ.)· τὰ κ. τῶν μαθημάτων, ἐπὶ φιλοσόφων, Λουκ. Ἁλ. 14· τὸ κ. τοῦ πολέμου Ἀππ. Ἐμφύλ. 5. 50· οἳ τὸ τῆς στάσεως κ. ἦσαν [[αὐτόθι]] 43· οὕτω, [[σχεδόν]] τι τὸ κ. τῶν κακῶν (δηλ. ἡ [[φιλαργυρία]]) Ἀπολλόδ. ἐν «Φιλαδέλφοις» 2. 4) Ρητ. [[διαίρεσις]], [[περίληψις]] ἐπιχειρήματος, Διον. Ἁλ. Τέχνη Ρητ. 10. 5, Κυιντιλ. 3. 11, 27. 5) ἐπὶ χρημάτων ὡς καὶ νῦν, τὸ κεφάλαιον, Λατ. caput, κατ᾿ ἀντίθεσιν πρὸς τὸν τόκον ἢ τὸ εἰσόδημα, Πλάτ. Νόμ. 724C, Δημ. 834. 5, κτλ.· ἀλλ᾿ [[ὡσαύτως]], β) τὸ ὅλον τὸ ἐκ τῆς ἀθροίσεως ἐξαγόμενον, Συλλ. Ἐπιγρ. 76. 22., 144. 19, κ. ἀλλ., Λυσ. 115. 27, Δημ. 816. 15· πρβλ. [[ἀρχαῖον]]. γ) κεφαλικὸς [[φόρος]], Βυζ. 6) ὡς τὸ κεφαλὴ IV. 2, ἡ κορυφὴ ἢ [[συμπλήρωσις]] παντὸς πράγματος, τὸ μὲν κ. τῶν ἀδικημάτων, ἡ μεγίστη [[ἀδικία]], Δημ. 815. 6· κ. ἐπιτιθέναι ἐπί τινι, λατ. corollam imponere rei, Πλάτ. Γοργ. 505D, Τίμ. 69Α· δύο [[ταῦτα]] ὡσπερεὶ κεφάλαια ἐφ᾿ ἅπασι... ἐπέθηκε Δημ. 520. 27. 7) παρὰ μεταγενεστέροις, [[διαίρεσις]] βιβλίου, κεφάλαιον, λατ. caput, Ἀμμών., Ἐκκλ.